
Esas No: 2015/10671
Karar No: 2015/17047
Karar Tarihi: 11.05.2015
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/10671 Esas 2015/17047 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacağı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacı işçinin güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş akdinin davalı işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini, yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmadığı gibi karşılığı olan ücretlerin de ödenmediğini, fazla çalışma yapmasına, ulusal bayram genel tatillerde çalışmasına rağmen karşılığı olan ücretlerin ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin alacakları taleplerinin kabulüne, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ücret alacakları taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içerisinde temyiz etmişlerdir.
E) Gerekçe:
Dosya kapsamından davacı işçinin güvenlik görevlisi olarak çalıştığı, yüzde usulü veya parça başına ücret karşılığı çalışmadığı anlaşılmaktadır. Dosyada mevcut hizmet akdine göre davacının ücreti aylık maktu olarak belirlenmiştir. Saat ücreti olarak ya da haftalık 45 saatin atında da belirlenmiş değildir. Bu açıdan davalı işverenin davacının aylık ücretini haftalık çalışması 45 saati geçmese de ödediğinden 45 saat içerisinde normal ücretin zamsız kısmı kendisine ödenmiş olduğunun ve yine davacının hak ettiği ancak ödenmeyen kısım ise %50 zamlı saat ücreti olduğunun kabulü ile davacının fazla mesai alacağının eksik hesaplanması davacının aleyhe temyiz itirazı olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma alacağı konusunda uyuşmazlık söz konusudur.
Somut olayda dosyada mevcut tanık beyanlarının irdelenmesinden davalı işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalışan işçilerin ortalama 3 ayda bir değişimli olarak gündüz ve gece vardiyasında çalıştıkları, çalışma saatlerinin 08.00-20.00 ve 20.00-08.00 olduğu, çalışma düzeninin 12 saat çalışma, 36 saat dinlenme şeklinde olduğu anlaşılmaktadır. Bu çalışma düzeninde gündüz döneminde davacılar ilk hafta, haftanın 4 günü günde 12’şer saat çalışmaktadırlar. Buna göre 12 saatlik çalışmadan 1,5 saat ara dinlenmenin mahsubu ile günlük 10,5 saat, haftalık 42 saat çalışmaktadırlar. 2. hafta ise haftanın 3 günü 12’şer saat çalışmaktadırlar. Buna göre 12 saatlik çalışmadan 1,5 saat ara dinlenmenin mahsubu ile günlük 10,5 saat, haftalık 31,5 saat çalışmaktadırlar. Takip eden haftalarda 4’er ve 3’er günlük çalışma döngüleri devam etmektedir. Gündüz dönemindeki çalışmalarda haftalık mesai saati 45 saati geçmediğinden bu döneme ilişkin fazla çalışma alacağı bulunmamaktadır. Gece çalışılan döneme gelindiğinde ise 20.00-08.00 saatleri arası 12 saatlik çalışmada, bu çalışmanın 7,5 saatinin geceden sayılan dönemde geçtiği, davalı tarafın ara dinlenmenin geceden sayılan saatte kullandırıldığını da ispat edemediği değerlendirilerek 1,5 saatlik ara dinlenmenin mahsubu ile gece çalıştığı günlerde 3 saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmaktadır. Buna göre davacılar gece nöbete kaldıklarında ilk hafta 4 gün, ikinci hafta 3 gün fazla çalışma yapmış olmaktadırlar. Yani 4 gün x 3 saat=12 saat; 3 gün x 3 saat=9 saat fazla çalışma yapmaktadırlar. Davacının fazla çalışma alacaklarının yukarıda tespit edilen şekilde hesaplaması gerekirken doğru tespitler içermeyen bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
3- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunun incelenmesinden izin günleri dışında kalan tüm ulusal bayram genel tatil dönemler için alacak hesabı yapıldığı anlaşılmaktadır.
Bir üst bentte de açıklandığı üzere davacılar 12 saat çalışıp 36 saat dinlenerek çalışmıştır. Davacının tüm ulusal bayram genel tatillerde çalışmasının mümkün olmadığı gözetilerek bir sonuca gidilmesi gerekirken doğru tespitler içermeyen bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.