MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, (sanıklar); beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık ...)
HÜKÜM : Sanıklar ..."in atılı suçtan mahkumiyetlerine; sanık ..."ın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyeti ile kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

İlk derece mahkemesince verilen hükümlerin sanık ... müdafisi ve sanıklar ... tarafından temyiz edilmesi ve sanık ... müdafisince incelemenin duruşmalı yapılmasının talep edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte sanık ... müdafisinin yerinde görülen talebine istinaden duruşmalı yapılan incelemede başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan dolayı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve anılan karara yönelik temyiz istemi CMK"nın 264. maddesi hükmüne göre itiraz kabul edilip bu hususta gerekli kararın mahallinde merciince verildiği anlaşıldığından, sanık ... müdafisinin anılan karara yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve sanıklar ... haklarında ise kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanıklar ... haklarında kasten yaralama ve sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararı ile sanık ..."in dosyada mevcut adli sicil kaydında yer alıp tekerrüre esas alınan ve İzmir 18. Sulh Ceza Mahkemesinin TCK"nın 106/1-c.1 maddesinde düzenlenen tehdit suçundan kurduğu hükümle ilgili olarak 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesine eklenen fıkraya göre anılan suç uzlaşmaya tabi hale gelmiş ise de, sanığın adli sicil kaydında bulunan İzmir 18. Sulh Ceza Mahkemesinin 02.03.2011 gün ve 2010/1248 Esas, 2011/558 Karar sayılı kasten yaralama suçundan mahkumiyete dair hükmünün de tekerrüre esas olduğu nazara alınıp Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.12.2011 gün ve 2011/10-214 Esas, 2011/270 sayılı Kararı da gözetilerek bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık ... müdafisi ile sanıklar ..."nın yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdureyle ilgili İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 24.03.2014 günlü raporun sonuç kısmında mağdurenin ruhsal muayenesinde depresyon tespit edildiğinin, ruh sağlığını kalıcı ve sürekli olarak bozacak mahiyet ve derecede olan bu psikiyatrik bozukluğun iddia edildiği gibi bir cinsel saldırıya bağlı olarak gelişebileceği gibi cinsel saldırı olmaksızın başka olay ve/veya olaylara bağlı olarak gelişen psikososyal stres ve çatışmalar sonucu da ortaya çıkabileceğinin, bunlar arasında ayrım yapılamadığının, mahkemece cinsel saldırının gerçekleştiğinin sübutu ve tespiti halinde ruh sağlığındaki mevcut bozulmanın cinsel saldırıya bağlı geliştiğinin kabulünün uygun olacağının belirtilmesi karşısında, anılan raporun 5237 sayılı TCK’nın 103/6. maddesinin tatbiki hususunda yeterli olmadığı gözetilerek mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmanın maruz kaldığı eylem nedeniyle gerçekleşip gerçekleşmediği hususunda ek rapor aldırılması, duraksama halinde Adli Tıp Kurumu 1. Üst Kurulundan da rapor aldırılarak bahsi geçen husus net şekilde belirlendikten sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde uygulama yapılması,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafisinin temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki savunması bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.