Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, rücûan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.


Dava, 5434 sayılı Kanun kapsamında yersiz ödenen emekli ikramiyesinin tahsili istemine ilişkin olup, Dairemizin 14.04.2015 tarih ve 2015/7773 Esas ve 2015/7209 Karar sayılı ilâmı ile anılan uyuşmazlığa bakma görev ve yetkisi genel mahkemelerin görev alanında olduğu tespit edilmiş olup, uyulan bozma ilâmı sonrasında, genel mahkeme sıfatıyla karar verilmiştir.
Bozma ilâmı sonrasında, dosya temyiz incelemesi yapılmak üzere tekrar Dairemize gönderilmiş olup; 2797 sayılı Yargıtay Kanunu"na 01.04.2015 tarih ve 6644 sayılı Kanun ile eklenen 60. maddesi uyarınca, Yargıtay Hukuk İşbölümü İnceleme Kurulu"nca verilen 21.01.2016 tarih ve 2016/2495 Esas ve 2016/1537 Karar sayılı gönderme kararı kesin ve Dairemizi bağlayıcı olduğundan, işin esasına girilerek yapılan inceleme sonucunda; yersiz ödenen emekli ikramiyesinin tahsili istemine ilişkin davada; dava açılmadan önce 30.06.2014 tarihinde dava konusu alacak ödendikten sonra iş bu davanın açılması nedeniyle, davanın reddi gerekirken, yazılı şekilde konusuz kalmakla karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi usûl ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemesi Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla halen yürürlükte bulunan 1080 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hükmün fıkrasının birinci fıkrasının silinerek yerine " Davanın reddine" yazılmasına kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.