MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı ve davalılardan ... Otomotiv Oto Ekspertizlik A.Ş. tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı ...’a ait otomobili, herhangi bir arıza olmadığı yönünde verdiği bilgi ve diğer davalıdan aldığı ekspertiz raporuna güvenerek satın aldığını, daha sonra aracı götürdüğü yetkili serviste yapılan kontroller neticesinde, araçta 9.000 TL tamir masrafı ile giderilebilecek nitelikte kusurlar olduğunun ortaya çıktığını iddia ederek; aracın tamir masrafları için 10.000 TL, aracın orjinal ve kusursuz çıkmamasına bağlı olarak ortaya çıkan değer kaybı nedeniyle 10.000TL olmak üzere toplam 20.000 TL’nin davalı ...’tan; ekspertiz incelemesine rağmen söylenmeyen kusurlar nedeniyle tamir masrafı 7.000 TL, aracın orjinal ve kusursuz çıkmamasına bağlı olarak aracın değer kaybı nedeniyle 10.000 TL olmak üzere toplam 17.000 TL’nin diğer davalı şirketten tahsilini talep etmiştir.
Davalı ...; davacının aracı bakarak, görerek ve inceleterek aldığını, bu nedenle sorumluluğu bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket; davacının bahsettiği hususların tespiti için motor muhafaza sacının sökülerek inceleme yapılması gerektiğini, oysa firmanın herhangi bir sökme takma işlemi yapmadan dijital ciharlarla ve görsel inceleme ile kontrol yaptığını, bakım ve onarım noktası olmadığını, davanın haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davacının isteminin müştereken ve müteselsilen olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davalı şirket 3.730,50 TL"den sorumlu olmak üzere 6.500 TL"nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya dair istemin reddine dair verilen hüküm, tarafların temyizi üzerine Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 03/04/2018 tarihli ve 2015/40985 E. 2018/4125 K. sayılı kararıyla; davacının talebi her iki davalı bakımından ayrı ayrı gösterilen tazminat tutarlarına ilişkin olmasına rağmen mahkemece davacının talebinin davalılardan müştereken ve müteselsilen talebe yönelik olduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle karar verilmesinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun taleple bağlılık ilkesini düzenleyen 26. maddesine aykırı olduğu, talep edilenden farklı olarak belirlenen tazminat miktarı bakımından davalıların ortak sorumluluğuna yönelik karar verilemeyeceği gerekçesiyle, tarafların temyiz itirazları incelenmeksizin bozulmuştur.
Bozma kararına uyan mahkemece; bozma öncesinde alınan bilirkişi raporu ile davacının %50, davalı ..."ın %50 oranında kusurlu olduğu ile araç tamiri ve değer kaybından kaynaklanan zararın 6.500 TL olarak belirlendiği; bu zararın 4.461 TL’sinden davalı ekspertiz şirketinin, kalan tutardan ise satıcının sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile toplam 6.500 TL zararın 4.461 TL"sinin davalı şirketten, 2.039 TL"sinin ise diğer davalı ...’tan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı şirket tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece; hükme esas alınan bilirkişi raporu hüküm kurmaya elverişli olmadığı gibi, satıcının ayıptan sorumluluğunun bir kusur sorumluluğu teşkil etmediği de gözetilmemiştir.
Buna göre mahkemece; davalı ...’ın satış anında araçta bulunan ayıplardan, davalı şirketin ise inceleme tarihinde araçta mevcut olmasına rağmen aracın sözleşme kapsamında yapılan incelemesi sırasında tespit edilmesi gerekip tespit edilmeyen ayıplar nedeniyle sorumlu olduğu gözetilerek, sorumlu oldukları tazminat tutarları tespit edilip, davacı ve davalı şirketin önceki rapora yönelik de itirazları da karşılandıktan sonra ulaşılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, hüküm kurmaya elverişli olmayan bilirkişi raporunun esas alınması ve davalı ..."ın kanundan doğan ayıptan sorumluluğunun yanlış değerlendirilmesi ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK’nın 428. maddesi gereğince davacı ve davalı ... Otomotiv Oto Ekspertizlk A.Ş. yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalı şirkete iadesine, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi atfıyla 1086 sayılı HUMK’nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 15/11/2021 tarihinde karar verildi.