MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... AŞ aleyhine 20/11/2014 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 11/12/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeni ile manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisi ..."ın yolcu olarak bulunduğu davalıların malik ve işleteni oldukları aracın tek taraflı kazasında vefat ettiğini belirterek davacı anne ve baba için ayrı ayrı 90.000,00"er TL, davacı kardeş için 15.000,00 TL manevi tazminatın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Dosya kapsamından; mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/05/2016 tarih ve 2014/244 esas sayılı ilk kararın davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 13/05/2019 gün, 2016/13744 esas ve 2019/5934 karar sayılı ilamı ile özetle ‘‘ Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, Türk Medeni Kanununun 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hükmedeceği öngörülmüştür. Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacılar anne ve baba lehine takdir olunan manevi tazminatların bir miktar az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun manevi tazminatlara hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir’’ denilerek davacılar yararına bozulduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmuş ve davalının ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile davacı anne ve baba için ayrı ayrı 75.000,00"er TL ve davacı kardeş için 10.000,00 TL"nin kaza tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davalı ..."ten tahsiline karar verilmiştir.
Olay tarihinde yürürlükte olan 6098 sayılı TBK’nun 56. maddesi hükmüne göre, hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Somut olayda; mahkemece bozma ilamına uyulmuş ancak bozma ilamında belirtildiği gibi davacı anne ve baba lehine manevi tazminatın bir miktar artırılması gerektiği hususu göz ardı edilmiştir.
Şu halde; olay tarihi, olayın gelişim biçimi, tarafların kusur durumu ve hatır taşıması yapıldığı sırada kazanın meydana geldiği dikkate alındığında ve yukarıdaki ilkeler ile bozma ilamı gözetildiğinde davacı anne ve baba yararına hükmedilen manevi tazminat miktarları fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve davalı ..."ten peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.