İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/1132 Esas 2019/132 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1132
Karar No: 2019/132
Karar Tarihi: 08.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/1132 Esas 2019/132 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında bazı suçlardan mahkumiyet kararı verilirken, mağdurun şikayeti nedeniyle bir suçtan beraat kararı verildiği belirtiliyor. Mağdur vekilinin yapılan temyiz talebi ise reddedilmiş. Sanık hakkında verilen adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle kararların kesin nitelikte olduğu ve temyizleri mümkün olmadığı ifade edilerek, sanık müdafiinin temyiz talebi de reddedilmiş. Kararın sonunda, söz konusu kararda 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca istem Reddine karar verildiği belirtiliyor.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde.

3. Ceza Dairesi 2018/1132 E. , 2019/132 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere, beraate dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında mağdur ..."ı kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Mağdur ..."ın Ankara 18. Asliye Ceza Mahkemesinde talimatla alınan 09.06.2014 tarihli savunma ve şikayetinde sanık ... hakkında şikayetçi olmadığını belirtmesi nedeniyle davaya katılmaya ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından mağdur vekili tarafından yapılan temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında müştekiler ... ile ...’yı kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezalarının tür ve miktarı itibariyle verilen hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 08.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.