Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/2049 Esas 2022/3222 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 28.06.2018 tarih ve 2018/165 E- 2018/837 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi'nce verilen 30.01.2020 tarih ve 2018/1493 E- 2020/128 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 15.02.2022 günü hazır bulunan davacı vekili Av... ile davalı vekili Av. ...dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, tarafların ortak bir limited şirket kurma hususunda anlaşmalarını müteakip müvekkilinin 10.11.2015 tarihinde 150.000 TL’yi “Max Digital ortak” açıklaması ile ortaklık bedeli olarak davalıya gönderdiğini, Max Digital Baskı ve Reklamcılık Hiz. San. Tic. Ltd. Şti.’nin 50.000.- TL sermaye ile müvekkilinin 980 davalının 1020 pay sahipliğinde kurulduğunu, ancak davacının gönderdiği paranın şirket hesaplarına girmediğini, akıbetinin bilinmediğini, davalının müvekkilini aldattığını, davacıdan 150.000.- TL aldığı halde şirket sermayesini 50.000.- TL olarak gösterdiğini, tarafların ortaklık ilişkisinin sonlandırılmasına, 150.000.- TL’nin davacıya iadesine karar verildiğini, 24.02.2016 tarihli hisse devir sözleşmesi ile müvekkilinin hisselerini davalıya devrettiğini, davalının karşılığında toplam 29.000.- TL iade ettiğini, ancak bakiye 121.000.- TL daha ödemesi gerektiğini, bu tutarın tahsili için başlatılan takipte borca ve yetkiye itirazın haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptalini icra inkar tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, takipte yetkiye itirazlarının haklı olduğunu, kuruluşta sermayenin eşit tescil edildiğini, düzeltme beyannamesi verilerek davacının 980, davalının 1020 payı olduğunun kabul edildiğini, pay devir sözleşmesinde bedelinin 24.500.- TL olarak kararlaştırıldığını, 150.000.- TL’nin iadesi konusunda bir anlaşmanın yapılmadığını, davacının bu 150.000.- TL’yi müvekkilin ortaklıktan önce kullandığı isim hakkına ortak olma karşılığı olarak verdiğini, zira müvekkilinin daha önce de “Max Digital Baskı Merkezi” adı altında faaliyetini yürütüp tanındığını, davacının da bu tanınmışlıktan yararlanıp şirketin bu isim üzerinden devamını istediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, 12.11.2015 tarihli ana sözleşmeyle Max Dijital Baskı ve Reklamcılık Hizmetleri San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin kurulduğu, düzeltme beyanıyla şirket sermayesinin 1020 paya karşılık 25.500.- TL ..., 980 paya karşılık 24.500.- TL ... olarak belirlendiği, 20.02.2016 tarihli hisse devir sözleşmesiyle davacının hisselerini davalıya devrettiği, devir sözleşmesinde davacının devir sözleşmesinde hisse bedelini nakden ve tamamen aldığını kabul ettiği, ancak davalının banka ve elden ödeme suretiyle toplam 29.000.- TL geri ödeme yaptığı, davalının yetkiye yönelik itirazlarının yerinde olmadığı, paranın davalının daha önce şahıs firması olarak kullandığı isim hakkına ilişkin olduğuna dair delil sunulmadığı, buna ilişkin olarak taraflar arasında düzenlenmiş herhangi bir sözleşmenin bulunmadığı, davacı tarafından kuruluş öncesi 150.000 sermaye konulmasına rağmen şirketin 2000 paya karşılık 50.000.- TL sermaye ile kurulduğu, şu hale göre davalının gerek şirketin kuruluş aşamasında gerekse hisse devri sonrasında aldığı ve iade etmediği miktar kadar sebepsiz zenginleşip davacıya borçlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile, itirazın iptaline, takibin devamına, asıl alacak miktarının (121.000.- TL) %20'si oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, kurulması düşünülen limited şirket sermayesinde kullanılmak üzere davalıya gönderilen paranın tahsili amacıyla başlatılan takibe itirazın iptali istemine ilişkin olup. mahkemece, davalının sebepsiz zenginleştiği ve davacıya borçlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Davalı, hesabına gelen paranın sadece davacıya ait olacak hisselerin bedeli olarak değil, kendisince tanınmış hale getirilen “Max Dijital” ibareli marka ve unvan için de verildiğini savunmuştur.
Davacının, davalı hesabına 150.000.- TL göndermesinden sonra tarafların ortaklığında dava dışı Max Dijital Baskı ve Reklamcılık Hiz. San. Tic. Ltd. Şti. kurulmuş, 20.11.2015 tarihli Düzeltme Beyannamesi ile tadil edilen kuruluş ana sözleşmesinde 1.020 Pay karşılığı 25.500.- TL davalı, 980 Pay karşılığı 24.500.- TL davacıya ait olmak üzere şirketin sermayesinin 50.000.- TL olduğu tescil ve ilan edilmiş, Düzeltme Beyannamesine çekince konulmamıştır. Ayrıca davacı, şirketteki hisselerini davalıya devrederken 24.02.2016 tarihli Limited Şirket Pay Devri Sözleşmesi ile devrin kabulüne ilişkin aynı tarihli Ortaklar Kurulu kararında da davacının 980 paya karşılık hisse değeri 24.500.- TL olarak gösterilmiş, Limited Şirket Pay Devri Sözleşmesinde devir bedelinin nakten ve tamamen ödendiği belirtilmiş, davacı bu belgelerin düzenlenmesi esnasında da bir itiraz ileri sürmemiştir. Bu durumda davacının gönderdiği paranın sadece şirket payına ilişkin olmadığının, ispat yükü
üzerinde bulunduğu halde davalının savunmasının aksini ve sebepsiz zenginleştiğini kanıtlayamadığının kabulü ile davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmeye dayalı yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.
2-Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan bozma sebep ve şekline göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı yararına BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 20/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.