Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/667 Esas 2022/3178 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 06.03.2018 tarih ve 2015/264 E. - 2018/216 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili dağıtım firması ile davalı ...Akaryakıt..Ltd. Şti. arasında imzalanan akaryakıt satış istasyonu sözleşmesi kapsamında davalı şirkete teslim edilen işaret levha ve demirbaş ürünlerin, akaryakıt istasyonunun davalı .....Ltd. Şti.ne müvekkilinin izni olmaksızın devredilmiş olması üzerine keşide edilen kat ihtarnamesine rağmen iade edilmemesi sebebiyle sözleşmenin feshedildiğini ileri sürerek müvekkillerine ait olan ve davalı şirkete teslim edilen demirbaşların istirdadına, fazlaya ilişkin talep hakları saklı kalmak kaydı ile 10.000 USD cezai şart alacağının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir .
Davalılar vekili, davacı şirketin tevdi mahalli belirtmesi halinde malzemeleri buraya teslime hazır olduklarını, nereye ve kime teslim edileceğinin dilekçede belirtilmediğini, davacının müvekkilini rekabet kurulu kararı nedeni ile sona erecek intifa sözleşmesini uzatarak yeniden bayilik sözleşmesi yapmaya zorlamak ve caydırıcılık unsuru olarak kullanmak için haksız ve kötü niyetli olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve dosya kapsamına göre; dava konusu ariyet verilen demirbaşların yargılama devam ederken davacıya teslim edildiği, demirbaşların davacıya teslimi hususunda davalıların 23/04/2010 tarihi itibari ile temerrüde düştüğü, davacının 10.000,00-USD cezaî şart talebinde bulunarak bilirkişi raporunda hesaplanan cezaî şarttan daha azını talep ettiği, davalıların ekonomik durumu, ödeme kabiliyeti ile beraber borcunu yerine getirmemiş olması nedeni ile sağladığı menfaat, borca aykırı davranışın ağırlığı, kusur derecesi nazara alındığında talep edilen 10.000,00-USD cezaî şarttan tenkis yapılmasını gerektiren bir durumun olmadığı, cezaî şarttan anılan taahhütnamenin tarafı olmayan davalı ..... Ltd. Şti. dışındaki diğer davalıların sorumlu olduğu gerekçesiyle davacının istirdat talebine ilişkin olarak konusu kalmayan dava hakkında hüküm tesisine yer olmadığına dair kararı Yargıtay 19. Hukuk Dairesi'nin 17/12/2012 tarihli ilamı ile bozma nedeni yapılmayarak kesinleşmiş olduğundan davacının istirdat talebi hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına, cezai şart talebinin kabulüne, 10.000,00-USD'nin dava tarihinden itibaren 3500 sayılı yasanın 4/a maddesi gereğince işleyecek faizi ile birlikte davalılar ...Akaryakıt ve Gıda Ürn. Ltd. Şti., ... ve ...'den müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 739,23 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 20/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.