MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Tebligat Kanunu"nda 6099 sayılı Yasa ile değişikliğe gidilmiş olup 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren değişiklikle Tebligat Kanununun 10. maddesindeki ""tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartıyla her yerde tebligat yapılması caizdir.(Ek fıkra: 11.01.2011-6099 S.K/3.mad.) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır."" hükmünü T.K.nun 21/2. maddesi (Ek fıkra : 11.01.2011-6099 S.K /5.mad) gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır."" hüküm karşısında; dosya arasında bulunan tebligat parçasının incelenmesinde anılan ihbarnamenin kapıya yapıştırıldığı, ancak muhtar veya ihtiyar heyeti üyelerinden birine ya da kolluk amir veya memuruna imza karşılığında teslim edildiğine dair şerh olmadığı anlaşıldığından, tebligatın usulüne uygun olarak yapılmaması nedeniyle, öğrenme üzerine sanığın süresi içinde temyiz talebinde bulunduğunun kabulüyle yapılan incelemede;
TCK’nın 58. maddesinin tatbikine esas alınan ilam ... Asliye Ceza Mahkemesine ait iken ... olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın markette alışveriş yaptıktan sonra, 10,60 TL tutan ürünler karşılığı 100 TL verip, kasiyeri konuşturarak dikkatini dağıtıp, cebinden 5 TL çıkartıp, 100 TL’yi geri aldığı, kasiyerin dikkatinin dağılmasıyla iki 50 TL daha vermesi üzerine, birini verip ayrıca para üstünü aldığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Yasa’nın 142/2-b maddesi ile hüküm kurularak fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.