MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, dar gelirli ailelere konut edindirmesi kapsamında davalı ... ile aralarında sözleşme düzenlendiğini, arsa tahsisi yapıldığını, satış bedelinin taksitler halinde ödendiğini, tahsis kararının iptal edildiğini, imar planı değişikliği ile ifanın imkansız hale geldiğini ileri sürerek; arsanın rayiç değerinin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile toplam 175.000,00 TL"nin tahsiline dair verilen karar, Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesince 24.01.2017 tarih 2015/37312 E 2017/756 K. sayılı ilam ile bozulmuş, bozmaya uyulmak ve bozma ilamında işaret edilen 20.08.2016 tarihli 6745 sayılı Kanunu"nun 12. maddesiyle 775 sayılı Gecekondu Kanunu"na eklenen geçici 10.madde düzenlemesinden bahsedilmek suretiyle davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesince son olarak 22.04.2019 tarih 2018/1851 E 2019/5189 K sayılı ilam ile anılan yasal düzenlemenin Anayasa Mahkemesi"nin 20.12.2018 gün, 2016/181E. ve 2018/111 K. sayılı kararı ile iptal edildiği hususuna temas edilerek bozulmuş; bozma sonrası yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulü ile 155.248,00 TL"nin tahsiline karar verilmiş olup, verilen bu karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davalı belediyenin, arsa vasfındaki taşınmazını, konutu olmayan ihtiyaç sahibi kimselere 775 sayılı yasa hükümleri çerçevesinde tahsis etmek amacıyla Encümen kararı aldığı, bu nedenle davalı belediyeye başvuran davacıya 250,40 m² yüzölçümlü arsanın tahsis
edilerek taraflar arasında sözleşme imzalandığı, ancak davacıya tahsis edilen arsanın da aralarında bulunduğu bir kısım arsalara ilişkin tahsis işlemlerinin iptal edildiği, dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.
Yanlar arasındaki uyuşmazlığın, davalı Belediyenin maliki bulunduğu taşınmazı 775 sayılı Gecekondu Kanununun 25 ve 26. maddeleri uyarınca davacıya satmasına ilişkin sözleşmeden kaynaklandığı sabit olup; taraflar arasında yapılan bu sözleşme geçerlidir. Geçerli sözleşmenin ifa edilmemesi nedeniyle davacı, satış bedelini ödediğini ispat etmek koşuluyla taşınmazın ifasının imkânsız hale geldiği tarihteki rayiç değerini isteyebilir. Bu nedenle, mahkemenin davacının tahsis edilen arsanın rayiç değerini isteyebileceği yönündeki değerlendirmesi yerindedir. Mahkemece; ifanın her iki taraf için de imkânsız hale geldiği tarihe ilişkin olarak tahsisin iptali konusundaki encümen kararının davacıya tebliğ edildiğine dair bir belge olmadığından dava tarihi itibariyle hesaplanan m2 birim fiyatı üzerinden sonuca gidilmiştir. Ne var ki dosyanın incelenmesinde; tahsisin iptali konusundaki encümen kararının davacıya tebliğ edilmesine ilişkin düzenlenen belgede 30.12.2009 tarihinde davacının imzadan imtina ettiği belirtilmiştir. O halde 30.12.2009 tarihi ifanın imkansız hale geldiği tarih olarak kabul edilmek suretiyle bu tarih itibariyle m2 birim fiyatı tespit edilerek sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yetinilip dava tarihine göre rayiç değer bulunup hüküm altına alınmış olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 2.651,25 TL peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/11/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.