Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2 maddesi uyarınca 1 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirine hükmolunmasına dair Mersin 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 04/10/2012 tarihli ve 2012/146 Esas, 2012/931 sayılı kararının infazı sırasında, denetimli serbestlik tedbiri yükümlülüğüne uymadığının bildirilmesi üzerine, 5237 sayılı Kanun"un 191 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Mersin 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 28/05/2013 tarihli ve 2013/152 Esas, 2013/526 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 09/04/2017 gün ve 1747 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/04/2017 gün ve KYB.2017-24369 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Mersin 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 28/05/2013 tarihli ve 2013/152 esas, 2013/526 sayılı kararının kanun yararına bozma yasa yolu ile bozulması durumunda, anılan kararı müteakip, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun uyarınca hükümlünün durumunun yeniden değerlendirilmesi talebi üzerine, hükmün uyarlanmasına yer olmadığına ve infazın devamına dair Mersin 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 13/11/2014 tarihli ve 2013/152 esas, 2013/526 sayılı ek kararının hukuken geçersiz olacağı kabul edilerek yapılan incelemede:
Dosya kapsamına göre, benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 22/12/2015 tarihli ve 2015/1717 esas, 2015/33429 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, sanığa 10 gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurması gerektiği uyarısını içeren tebligatın yapılması ve sanığın başvuruda bulunmaması üzerine, yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için sanığa "önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması bu tebligata rağmen de başvuruda bulunmadığı takdirde sanık hakkında dava açılması gerekeceği nazara alındığında, denetime uymamakta ısrar şartının gerçekleşmediği hususu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükmün konusuna, Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20/01/2017 ve 2017/1 sayılı kararına göre, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçunun temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (10). Ceza Dairesine ait bulunduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın anılan Daireye GÖNDERİLMESİNE, 19/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.