Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8367 Esas 2022/3101 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13.10.2020 tarih ve 2020/15 E. - 2020/555 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ING Bank A.Ş. vekili ve fer'i müdahil TMSF vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı banka çalışanlarının yönlendirmesi ile Yurtbank A.Ş.'nin Marmaris Şubesi'ne 07.10.1999 tarihinde vadeli olarak 12.850,00 TL, 04.11.1999 tarihinde ise yine vadeli olarak 200,00 TL yatırdığını, 21.12.1999 tarihinde söz konusu bankaya BDDK tarafından el konulduğunu, paranın Yurt Security Off Shore Bank Ltd. adlı paravan banka hesabına aktarıldığı ve sigorta güvencesinin bulunmadığından bahisle müvekkiline ödeme yapılmadığını, oysa Off-Shore Bankası'nın Yurtbank A.Ş.'den ayrı olarak bankacılık alt yapısının, personelinin ve sermayesinin bulunmadığını, nitekim ceza mahkemesince de banka yöneticilerinin paravan olarak Off-Shore Bankası'nı kurarak dolandırıcılık yaptıklarından bahisle mahkum edildiklerini, off-shore hesabında gözüken paranın Kıbrıs'a gönderilmediğini, toplanan paranın Balkaner Holding A.Ş. bünyesindeki şirketlere ucuz kredi olarak aktarıldığını ileri sürerek, 12.850,00 TL ile 200,00 TL'nin bankaya yatırıldığı tarihten itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili ile fer'i müdahil TMSF vekili ve fer'i müdahil OYAK vekili, ayrı ayrı davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, dosya kapsamına göre, işbu dosyasının devralındığı İstanbul 38. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce 2013/337 Esas 2014/224 Karar sayısı ile 01/07/2014 tarihinde "davanın kısmen kabulüne 12.850.- TL’nin 07/10/1999 tarihinden, 200.- TL’nin 04/11/1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline" karar verildiği, anılan kararın davacı tarafça İstanbul 14. İcra Müdürlüğü'nün 2014/20529 sayılı dosyası ile infaza koyulduğu, ...'nun takipte 13.050.- TL asıl alacak, 1.566.- TL ilam vekalet ücreti, 1.169.- TL yargılama gideri, 14,16 TL işlemiş yasal faiz ve 69.623,11 TL işlemiş ticari faiz olmak üzere toplam 85.422,27 TL’nin ING Bank A.Ş den haczen tahsilini talep ettiği, 18/08/2014 tarihinde kapak hesabının yapıldığı ve bakiye borcun 95.241,41 TL olarak hesap edildiği, davalı tarafça her ne kadar icranın geri bırakılması yönünde karar alınmış ise de, dosya borcunun 07/05/2015 tarihinde ING Bank A.Ş vekili tarafından ödenmiş olduğu, 01/07/2014 tarihli karar uyarınca hükmolunan meblağın takibe konu edildiği ve hesap edilen borç ile tüm fer’ilerinin davalı banka tarafından icra dosyasına ihtirazı kayıt ileri sürülmeksizin yatırıldığı, böylece takibin infazen kapandığı, taraflar arasındaki uyuşmazlığa konu olan miktarın davalı tarafça davacıya ödenmiş olduğu, davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle hüküm oluşturulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Karar, davalı ING Bank A.Ş. vekili ve fer’i müdahil TMSF vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle davalı tarafın fazla ödeme iddiasını ayrı bir dava ya da takip konusu yapabilecek olmasına göre davalı vekili ve fer’i müdahil vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekili ve fer’i müdahil vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, fer'i müdahil TMSF'den harç alınmasına yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı ING Bank AŞ.'ye iadesine, 18/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.