Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/8339 Esas 2022/3089 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki dava sonucu mahkemece verilen 18.03.2014 gün ve 2013/52-2014/116 sayılı hükmün (kapatılan) Yargıtay 19. Hukuk Dairesince 02.06.2015 gün ve 2014/10988-2015/8176 sayılı ilamla bozulması üzerine yukarıda tarih ve sayısı belirtilen direnme kararına ilişkin dava dosyası 02.12.2016 tarih ve 6763 sayılı Yasa'nın 43 ve geçici 4/1. maddesi uyarınca dosya Dairemize gönderilmiş Dairece bozma kararı yerinde görülmekle dosya direnme kararının incelenmesi için Hukuk Genel Kurulu'na gönderilmiş, Hukuk Genel Kurulu'nun 16.02.2021 gün 2017/11-898 Esas 2021/88 Karar sayılı kararı ile direnme kararı uygun bulunarak diğer tüm itirazları için Daire'ye gönderilmekle, dosyadaki kağıtlar okundu gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı şirketten satın alınan araçta, üretimden kaynaklanan ayıp olduğunu, değişim veya bedel iadesi yönündeki keşide ettikleri ihtarnamenin sonuçsuz kaldığını iddia ederek, aracın davalı satıcı firma tarafından geri alınarak araç bedeli 79.750.- TL'nin ticari faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; araçtaki arızanın, gizli ayıptan kaynaklı olmayıp, aracın kullanımından kaynaklandığını, müvekkili şirketçe servis olarak araçta meydana gelen zararın garanti kapsamında tamir edildiğini, sorunsuz olarak teslim edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Fer'i müdahil vekili; müvekkili şirketin dava konusu aracın yetkili ithalatçısı olup, davanın kabulü halinde davalı bayi tarafından müvekkili şirkete rücu edileceğinden davalı yanında fer'i müdahale talebinde bulunduklarını, davada zamanaşımı süresinin dolduğunu, araçta imalat hatası olmadığını, davacının aracı kötü kullanımından kaynaklanan arızaların meydana geldiğini, davacı talebinin koşullarının bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davalı tarafından satılan araçta gizli ayıp olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, davalı ile fer’i müdahil vekilinin temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 19. Hukuk Dairesi'nin ilamı ile; konusunda uzman bir bilirkişi veya bilirkişi heyetine inceleme yaptırılarak araçta ayıp olup olmadığının ve varsa bunun kullanım hatasından kaynaklanıp kaynaklanmadığının tespit ettirilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bu yönde inceleme yaptırılmadan eksik inceleme sonucu hüküm kurulduğu gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Mahkemece işbu kez; önceki gerekçeler yanında davalının kullanım hatası olarak ileri sürdüğü hususun, "aracın bu arızayı vermemesi için her 500 km’de bir otoyolda veya şehirlerarası yolda 20 dakika yüksek sürat ve devirde kullanılmaması" olduğu, davacının aracı davalının belirttiği aralıklarla otoyolda ve şehirlerarası yolda kullanmadığı, bunun belirlenmesi için bilirkişi incelemesine gerek olmadığı, davacının aracı bu şekilde belirli aralıklarla otoyolda veya şehirlerarası yolda neden kullanamadığını belirttiği, davacının aracını belirli aralıklarla otoyolda veya şehirlerarası yolda 20 dakika yüksek sürat ve devirde kullanamamasının kendi hatasından kaynaklanmadığı, mevzuat ve kurallar gereği büyükşehir belediyesi dışına çıkamamasından kaynaklandığının belirlendiği, davacının kendi elinde olmayan bir durum nedeniyle aracı hatalı kullandığının kabul edilemeyeceği ayrıca hâkimin kendi bilgisi ve tecrübesi ile değerlendirebileceği bir durum için bilirkişi incelemesine başvurmasının usul ekonomisine uygun olmadığı, ortada teknik bir konu olmadığından bilirkişi incelemesine gerek bulunmadığı, arıza ve sebebinin belli olduğu gerekçesiyle önceki kararda direnilmesine, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili ile fer’i müdahil vekili temyiz etmiştir.
Hukuk Genel Kurulu’nun 16.02.2021 tarih, 2017/(19)11-898 Esas, 2021/88 Karar sayılı ilamı ile direnme kararının uygun olduğundan davanın esası hakkındaki temyiz istemlerinin incelenmesi için dava dosyası Dairemize gönderilmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekili ile fer’i müdahil vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Her ne kadar, mahkemece davanın kabulüne, 79.750,00 TL’nin dava tarihinden itibaren ticari faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmişse de, hükmedilen tutara aracın takyidatlardan ari olarak fiilen teslimi tarihinden itibaren ticari faiz yürütülmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmamış olup, bu nedenle kararın aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı açıklanan nedenlerle, davalı vekili ile fer’i müdahil vekilinin sair temyiz isteminin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekili ile fer’i müdahil vekilinin temyiz isteminin kabulü ile, hüküm fıkrasının 2. bendindeki ’’dava tarihinden itibaren’’ ibaresinin çıkartılarak yerine ’’aracın takyidatlardan ari olarak fiilen teslim tarihinden itibaren’’ ibaresinin eklenerek kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz eden davalı ve fer'i müdahile iadesine, 18/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.