İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İstanbul 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/11/2014
NUMARASI : 2010/84-2014/750


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen ve kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R


1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalıların ise, aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının eksik bildirilen sigorta primine esas ücretin belirlenmesi ile tespit edilecek ücrete göre emekli aylığının yeniden hesaplanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, istemin kısmen kabulü ile davacının 01.01.2005 ile 01.02.2005 tarihleri arasındaki aylık ücretinin brüt 1.255, 95 TL olduğunun tespiti ile sigorta priminin ödenmesinde bu miktarın esas alınması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir
Bu tür hizmet tespitine yönelik davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği, Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş ictihadı gereğidir. Yasal dayanağı 5510 sayılı Yasanın 86/8. ve 506 sayılı Kanunun 79/10. maddeleri olan bu tür davalarda çalışma olgusu hiç bir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak sağlıklı bir biçimde belirlendikten sonra ücret konusu üzerinde durulmalıdır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacı ön muhasebe elemanı olarak çalıştığını ve aylık son ücretinin net 900,00 TL olduğunu belirttiği, davacı adına 15/07/1989-31/01/2005 tarihleri arası çalışmaların tamamının Kurum taban ücreti üzerinden bildirildiği, dosyaya 1995/1.-2005/1.aylar arası ücret bordrolarının sunulduğu ve bordrolardan 1995-1997 yılları arası ile 2004/1-11. aylar arası imzalı olup ücretin asgari ücret olduğu, davacı tarafından gösterilen tanıkların bir kısmı davacının son ücretin 800-900 TL civarında olduğunu, davalı işveren tarafından gösterilen bordro tanıkları ise, ödenen ücretlerle bordrolarda belirtilen ücretlerin aynı olup gerçeği yansıttığını beyan ettikleri, alacak davasında son ücretin brüt 1.256,00 TL olarak belirlendiği anlaşılmaktadır.


.../...

Somut olayda, davacının asgari ücretin üzerinde bir ücretle çalışmadığı mahkemenin kabulündedir. Öte yandan 2005/1. ay yönünden alacak davasında belirlenen ücret esas alınarak sonuca gidilmişse de, alacak davaları, kamu düzeniyle ilgili olan bu tür davalar yönünden kesin delil teşkil etmezler. Ayrıca alacak davalarında Kurum taraf olmayıp, bu tür davalarda belirlenen ücretler de Kurum açısından bağlayıcı değildir. Dolayısıyla 2005/1. aydaki ücret yönünden de talebin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olmuştur..
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine,


07/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.