MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : A- İzmir 23. Ağır Ceza Mahkemesi Kararı:
TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 53, 54, 58, 63. maddeleri gereğince 9 yıl hapis cezası,
B- İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi Kararı:
İzmir 23. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/04/2019 tarih ve 2019/195 esas 2019/108 karar sayılı kararının kaldırılarak; sanık ..."un katılan ..."a yönelik sübuta eren kasten öldürmeye teşebbüs suçundan eylemine uyan TCK"nin 81/1. maddesi gereğince müebbet hapis cezası,
Teşebbüs aşamasında kalan fiil için meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı, yaralanmanın niteliğine göre, sanığa verilen cezanın TCK"nin 35/2. maddesi gereğince indirilerek, sanığın taktiren 14 yıl hapis cezası,
Şartlarının oluşmadığı kanaatine varıldığından sanık hakkında TCK"nin 29. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına,
Sanığın fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları dikkate alınarak sanık lehine TCK"nin 62. maddesi hükümlerinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına,
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilen bölümleri nazara alınarak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin uygulanmasına,

İzmir 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/299 esas 2015/466 karar sayılı ilamı ile kasıtlı suçtan verilen 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasının 18/02/2016 tarihinde kesinleştiği ve tekerrüre esas teşkil ettiği anlaşıldığından, denetim süresi içerisinde yeniden suç işleyen sanığa verilen hapis cezasının TCK"nin 58/6. maddesi gereğince 1. kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, sanığın tutukluluk halinin devamına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı Kanunun 299. maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan ""sanığın veya katılanın temyiz başvurusundaki istemi üzerine veya re"sen duruşma yoluyla yapar"" ibaresi 24.12.2017 tarih 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 100. maddesi ile ""uygun görmesi halinde duruşma yoluyla yapabilir"" şeklinde değiştirildiğinden, sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin takdiren reddine karar verilmiştir.
Sanık müdafiinin yasal süre içindeki temyiz talebinin 5217 sayılı CMK’nin 294/1 ve 295/1. maddeleri uyarınca temyiz sebebi içermediği ve gerekçeli kararın tebliğinden sonraki yasal süre içerisinde de temyiz dilekçesi verilmediği anlaşıldığından; temyiz talebinin 5271 sayılı CMK’nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 01/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.