11. Hukuk Dairesi 2017/5440 E. , 2019/1996 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 31/01/2017 tarih ve 2015/59 E. - 2017/38 K. sayılı kararın davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 02/11/2017 tarih ve 2017/912-2017/981 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından “...” markasının 42. sınıfta tescili için yapılan 777758 uluslararası sayılı, 2013/69428 numaralı başvurunun, davalı TPMK ..."nın 06.11.2014 tarihli ve 2014-M-15074 sayılı kararı ile 556 sayılı KHK’nın 7/1-a, c, d maddeleri gereğince reddedildiğini, oysa bu markanın Türkiye’de tescil tarihinden önce kullanıldığını ve bu kullanım sonucunda ayırt edici nitelik kazandığını, TPMK’nın önceki kararlarında markanın kullanım sonucu ayırt edici hale geldiğini kabul ettiğini, dava dışı... Gayrimenkul tarafından bu konuda açılan davanın ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesinin 19.11.2014 tarihli 2014/79 E. ve 2014/370 K. sayılı kararı ile reddedildiğini, kararda davacı şirketin "..." markasını ticaret sırasında ve marka hukukuna uygun biçimde kullandığının kabul edildiğini, bu karar gereği müvekkilinin 556 sayılı KHK’nın 7/II maddesi kapsamında hak sahibi olduğunu ileri sürerek, davalı TPMK ..."nın anılan kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili, başvuru konusu markanın doğrudan doğruya “elektronik ofis, bilgisayar temelli bilgi teknolojilerinin kullanıldığı ofis” şeklinde anlaşıldığını, dava konusu ibarenin tek bir kişinin kullanımına verilmesinin marka hukukuna açıkça aykırı bulunduğunu, dava dilekçesinde markanın kullanım sonucu ayırt edicilik kazandığı ileri sürülse de buna ilişkin belgelerin ... kararının verildiği aşamada sunulmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, 2013/69428 sayılı ve "..." ibareli marka başvurusunun kapsadığı “Yiyecek ve içecek tedariği olarak adlandırılan katering hizmetleri; Geçici barınma, konaklamaya erişim sağlanması; Sağlık hizmetlerine erişimin sağlanması için verilen hukuki hizmetler, fikri mülkiyet lisans hizmetleri; Yasal hizmetlere erişimin sağlanması; katering hizmetleri alanında, geçici barınma, konaklama ve hukuki hizmetler alanında tavsiye ve bilgi
verilmesi, bir işin yürütülmesi ile ilgili telekomünikasyon alanında önerilerde bulunulması, eğlence ve eğitim alanlarında önerilerde bulunulması” hizmetleri bakımından 556 sayılı KHK’nın 7/1-c ve 7/1-d madde ve bentleri anlamında tescil engelinin bulunmadığından TPMK ...."nın 06/11/2014 tarih 2014-M-15074 sayılı kararının bu hizmet ve emtialar yönünden iptaline, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili istinaf etmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesince, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı kurumdan alınmasına, 11/03/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.