MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında tazminat (asıl ve birleşen dava) davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, asıl davanın kabulüne, birleşen davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-) Birleşen dava yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080.00.TL"ye çıkarılmıştır.
Hüküm, karar tarihi itibariyle davalı (birleşen davalı) yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda 1. bentde açıklanan nedenlerle davalı (birleşen davalının ) asıl davaya yönelik temyiz isteminin temyiz isteminin reddiyle hükmün onanmasına; 2. Bentde açıklanan nedenlerle davalı (birleşen davalının ) temyize konu miktar itibariyle temyiz isteminin REDDİNE,
2-)Asıl dava yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
SONUÇ: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan
bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 109.00.TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 05.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.