MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
.
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, sosyal yardım, vasıta, yemek, teşvik primi ile kötüniyet tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı,15.10.1995 tarihinde davalı nezdinde Türkçe okutmanı olarak çalışmaya başladığını, birer yıllık iş sözleşmesiyle çalıştırıldığını, en son 15.10.2012 - 31.12.2012 arasında geçerli yazılı iş sözleşmesi yaptığını, 01.01.2013 tarihinden itibaren yazılı iş sözleşmesi olmadan çalıştırıldığını, 14.03.2013 tarihinde iş sözleşmesinin davalı tarafından davacının 04.04.2012 tarihinde ..... üye olmasından dolayı feshedildiğini beyan ederek davalıdan kıdem tazminatı ile bir takım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin kötüniyet tazminatına hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Belirsiz süreli iş sözleşmesinin taraflarca ihbar süresi tanınmak suretiyle ya da ihbar tazminatı ödenerek her zaman feshi mümkün ise de, bu hakkın da her hak gibi 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 2. maddesi uyarınca dürüstlük ve objektif iyiniyet kurallarına uygun biçimde kullanılması gerekir. Aksi takdirde fesih hakkının kötüye kullanılmış olduğundan söz edilir.
Fesih hakkını kötüye kullanan işveren, 4857 sayılı Kanun"un 17. maddesi uyarınca, bildirim sürelerine ait ücretin üç katı tutarında tazminat ödemek zorundadır. Bahsi geçen tazminata uygulamada kötüniyet tazminatı denilmektedir. Ayrıca ihbar tazminatının da ödeneceği hüküm altına alınmıştır. 4857 sayılı Kanun’un 17. maddesinin altıncı fıkrasının açık hükmü gereğince, iş güvencesi kapsamında olan işçiler yönünden kötüniyet tazminatına hak kazanılması mümkün değildir. Kanunda genel anlamda fesih hakkının kötüye kullanılmasından söz edilmiştir. İşçinin işvereni şikâyet etmesi, aleyhine dava açması veya tanıklık yapması sebeplerine bağlı fesihlerin kötüniyete dayandığı kabul edilmelidir. Tazminatın hesabında da işçiye ücreti dışında sağlanmış para veya para ile ölçülebilir menfaatler dikkate alınmalıdır.
Mahkemece; davacının emekliliğe de hak kazandığı, ancak hak etmesine karşın durumu ihtilaflı hale geldiğinden işverence, kıdem tazminatı ödemesinin yapılmadığı, davacının mevcut iş sözleşmesinden daha aleyhine olan bir tip sözleşmeyi imzalamaması sebebiyle iş sözleşmesine son verildiği dosya kapsamından bu durumun sendika üyeliğinden sonra olduğu gerekçesiyle davacının kıdem ve ihbar tazminatı ile kötüniyet tazminatı ile toplu iş sözleşmesinden kaynaklı alacaklara hak kazandığın karar verdiği görülmüştür. Davacının dava dilekçesinde 14.03.2013 tarihinde iş sözleşmesinin davalı tarafından davacının 04.04.2012 tarihinde, sendikaya üye olması sebebiyle feshedildiğini beyan etmiştir. Dosyadaki kayıtlara göre davacının emeklilik sebebiyle ayrılmak istediğine dair dilekçeyi iş sözleşmesinin sonlandığını bildirdiği tarihten sonra, 08.04.2013 tarihinde davalıya bildrmiş olduğu, davalının ise ihtilaflı konu olduğu gerekçesiyle işlem yapamayacağını bildirdiği görülmüştür. Yine davacının sendika üyeliğinin davalıya 08.5.2012 tarihinde fesihten çok önce bildirildiği tespit edilmiştir. Butün dosya kapsmaı itibariyle değerlendirildiğinde, her ne kadar mahkemece davalı tarafından kötü niyetli olarak iş sözleşmesinin feshedildiği kabul edilerek kötü niyet tazminatına hükmedilmişse de, kötüniyet tazminatı şartlarının oluşmadığı görüldüğünden davacının kötüniyet tazminatına yönelik talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 05.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.

.