MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkı, ücret farkı, ilave tediye, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin davalılardan ... işyerinde, kayden alt işveren şirket işçisi olarak çalıştığını, davalılar arasındaki asıl işveren-alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğunu, yapılan hizmet alım sözleşmelerinin eki niteliğindeki idari şartnamelerde işçilere ödenecek aylık ücret miktarının düzenlenmesine rağmen davalı şirketçe müvekkiline şartnamelerde belirtilenden daha düşük miktarda aylık ücret ödendiğini, haksız olan bu uygulama sebebiyle müvekkilinin fark işçilik alacaklarına hak kazandığını, ilave tediye alacağının da ödenmediğini ileri sürerek, fark kıdem tazminatı, ücret, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri ile ilave tediye alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davacının taleplerinde haksız olduğunu ileri sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyma kararı verilerek yapılan yargılama sonucunda, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, mahkemece, bozmaya uyularak yapılan araştırma neticesinde düzenlenen ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda, idari şartnamelerdeki düzenlemeler ve her bir idari şartnamenin yürürlük tarihi nazara alınarak, dönem bazında ayrı ayrı olmak üzere, davacıya ödenmesi gereken aylık ücret miktarı tespit edilmiştir. Ancak, bozmadan önce hükme esas alınan bilirkişi raporunda, hesaplamalarda, davacıya ödenmesi gerekli aylık ücret miktarı, brüt 2.012,04 TL tutarında esas alınmıştır. Bozmadan sonra hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, bir kısım dönemler bakımından, belirtili tutardan daha yüksek bir miktarda aylık ücret miktarının esas alınarak dava konusu alacakların hesaplandığı görülmektedir. Bozmadan sonra yapılan yargılama neticesinde, her ne kadar bir kısım dönemler bakımından idari şartnameye göre, brüt 2.012,04 TL"den daha fazla aylık ücret miktarı ödenmesi gerektiği anlaşılmakta ise de, mahkemece verilen ilk karar, davacı tarafça temyiz edilmediğinden, davalılar lehine doğan usulü kazanılmış hak gereği, artık hesaplamalarda esas alınması gereken aylık ücret miktarının brüt 2.012,04 TL"den daha fazla kabul edilmesi mümkün değildir. Mahkemece bu yönün gözardı edilerek, usulü kazanılmış hak ilkesine aykırı davranılması hatalı olmuştur.
Diğer taraftan, davalılar vekillerince, fark alacakların hesaplanmasında, bir kısım çalışma dönemi bakımından, davacıya fiilen ödenen miktarların mahsup edilmesinde de usulü kazanılmış hak ilkesine aykırı hareket edildiği ileri sürülerek, bozmadan sonra düzenlenen ve hükme esas alınan bilirkişi raporuna itiraz edilmiştir. Söz konusu itirazın da, yukarıdaki paragrafta işaret edilen usulü kazanılmış hak ilkesi kapsamında nazara alınarak değerlendirilmesi gereklidir.
Açıklanan sebeplerle, usulü kazanılmış hak ilkesi nazara alınarak, gerekirse ek bilirkişi raporu alınmasıyla, dava konusu alacaklar yeniden hesaplanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.