BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ: ... 6. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 25.09.2006-22.07.2013 döneminde brüt 2.050,00 TL ücret ile satış yetkilisi olarak davalı iş yerinde çalıştığını , aylık 220,00 TL yemek fişi verildiğini, ayrıca araç tahsis edildiğini, işverenin sebepsiz yere iş akdini sona erdirdiğini, fesihten sonra ... Bankası"na 16.08.2013"te maaş ve asgari geçim indirimi adı altında 7.849,88 TL, 06.09.2013"te kıdem tazminatı olarak 6.000,00 TL yatırıldığını, noterden gönderilen 09.12.2013 tarih 21905 yevmiye nolu ihtarname ile alacakların istendiğini, tebligata rağmen ödeme yapılmadığını, yılda bir brüt maaş primi ödendiğini, ayrıca bağlantı bulunan bayiler için bayi bağlantı primi verildiğini, 08.30-20.00 ile 20.30 arası mesai yapılıp bir buçuk saat mola verildiğini, bayram ve tatil günlerinde de çalışıldığını belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller, tanık anlatımları, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek davanın ksımen kabulüne karar verilmiştir. İlk derece mahkemesi kararına karşı taraflar vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince, taraf vekillerinin istinaf başvurularının HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında uyuşmazlık davacı işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davacı vekili, yıllık izinlerinin kullandırılmadığı ve kullandırılmayan izinlerinin ücretlerinin de ödenmediğini iddia etmiştir. Davalı taraf ise, davacının yıllık izinlerini kullandığını savunmuş ve dosya kapsamına belgeler sunmuştur. Bilirkişi raporunda, davacının toplam 90 gün yıllık izne hak kazandığı ve dosya kaspamından 90 gün izin süresi kullandığı tespit edilmiş ve bakiye yıllık izin alacağı olmadığı belirtilmiştir. Mahkemece bilirkişi raporundaki hesaplama hükme esas alınarak davacının yıllık ücretli izin alacağı kullanılmış olduğundan reddedilmiştir. Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
Dosya kapsamından davacının 23.05.2013 tarihinden itibaren 2 gün ve 26.06.2013 tarihinden itibaren ise 3 gün yıllık izin kullandığına dair kayıt oluşturulmasına rağmen işbu kayıtlar karşısında davacının imzası olmadığı görülmektedir. İmzasız kayıtlardaki yıllık izinlerin kullandırıldığını veya ücretinin ödendiği davalı tarafından ispat edilemediği anlaşılmakla mahkemece, belirtilen günler için yıllık izin ücreti alacağının hesaplanılarak hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 02.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.