İcra Kararları - Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2012/15691 Esas 2013/1151 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/15691
Karar No: 2013/1151
Karar Tarihi: 23.01.2013

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2012/15691 Esas 2013/1151 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davalı ve davacı arasındaki itirazın iptali davasına ilişkin 09.11.2010 tarihli kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK’un 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının 2010 yılı için 1.430 TL olduğu ve temyize konu edilen miktarın 1.253,99 TL olması nedeniyle kararın kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Detaylar:
- Davacı ve davalı arasındaki itirazın iptali davası açılmıştır.
- 09.11.2010 tarihinde verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
- HUMK’un 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu 2010 yılı için 1.430 TL’dir.
- Temyize konu edilen miktarın 1.253,99 TL olması nedeniyle karar kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir.
- Mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu (HUMK) - 427. madde
- 5219 Sayılı Kanun
- 5236 Sayılı Kanun - 19. madde (Ek-Madde 4)

19. Hukuk Dairesi 2012/15691 E. , 2013/1151 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ... Şb. vek.Av.... ile davalı ... vek.Av.... aralarındaki itirazın iptali davası hakkında ... Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 09.11.2010 gün ve 30/436 sayılı hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- K A R A R -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2010 yılı için 1.430 TL’dir.
Temyize konu edilen miktarın 1.253,99 TL. olması nedeniyle 09.11.2010 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, 23.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.