MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki muarazanın önlenmesi ve kiracılık sıfatının tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı ... Belediyesi tarafından, pastane olarak kiralanan taşınmazda, 17.05.2011 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kiracı olduğunu, söz konusu yerin kira sözleşmesine hiçbir aykırılık taşımayacak şekilde kullanılırken, ... Belediyesi tarafından 06.02.2015 tarihli, kira feshi konulu yazı ile kira sözleşmesinin feshedildiğinin bildirilerek 7 gün içinde kiralananın tahliyesinin istendiğini, Kira sözleşmesinin 2886 S.Y."ya göre ihale ile kiralanmadığını, kiralanan musakkaf ve belediye sınırlarında olduğundan 6570 S.Y"na uygun olarak kiralandığını, mahkeme kararı olmadan tek taraflı irade beyanı ile ve hukuka aykırı olan gerekçelerle müvekkilinin tahliyesinin istenmesinin hatalı olduğunu beyanla, davalı ile aralarındaki muarazanın men"i ve kiracılığın devam ettiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı; dava konusu işyerinin ... Belediyesine ait kamu malı niteliğinde olduğunu ve davalı tarafından 01.12.1979 başlangıç tarihli kira sözleşmesiyle ..."a kiraya verildiğini, söz konusu işyerinin kiracısı ... iken ... Belediyesi Encümen"in 17.05.2011 tarihli kararıyla davacı ..."ya devredildiğini ve aynı tarihte ..."yla kira sözleşmesi imzalandığını, 01.01.2014 tarihinde davacı ile yapılan sözleşmenin yenilendiğini, taşınmazda davalının 01.12.1979 tarihinden itibaren kiracı olarak bulunulduğunu, on yıllık kiracılık süresi dolduğunu, davacıya 22.09.2014 tarih 562 sayılı yazıyla 31.12.2014 tarihinden sona erecek kira sözleşmesinin yenilenmeyeceğinin ihtar edilerek 31/12/2014 tarihinde tahliye edilmesinin istendiğini beyanla davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davacının kira ilişkisinin 01.12.1979 tarihinde yapılan sözleşmeye dayandığı ve kira sözleşmesinin on yıldan uzun süredir devam etmekte olduğu, 6098 sayılı
Borçlar Kanunu"nun 347/2. maddesine göre; belirsiz süreli kira sözleşmelerinde, kiraya veren kiranın başlangıcından on yıl geçtikten sonra, genel hükümlere göre fesih bildirimiyle sözleşmeyi sona erdirebileceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Davacının temyiz itirazlarına gelince; Taraflar arasında, 01.01.2014 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Taşınmazın çatılı olduğu ve 2886 Sayılı Kanuna göre kiraya verilmediği anlaşılmaktadır. 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 347. maddesi hükmü gereğince konut ve çatılı işyeri kiralarında kiracı, belirli süreli sözleşmelerin süresinin bitiminden en az onbeş gün önce bildirimde bulunmadıkça, sözleşme aynı koşullarla bir yıl için uzatılmış sayılır. Kiraya veren, sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak, on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla, herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir. Ancak her ne kadar taraflar arasındaki kira ilişkisi daha öncesine dayalı olsa bile taraflarca 01.01.2014 tarihli yeni bir yazılı kira sözleşmesi düzenlenmiştir. Bu sözleşmeye göre, Türk Borçlar Kanununun 347.maddesinin 1. fıkrasının son cümlesinde öngörülen hükmün uygulanabilmesi için 01.01.2015 tarihinden itibaren sözleşmenin kendiliğinden yıldan yıla yenilenerek uzaması, bu şekildeki yenilemenin on yıllık uzama süresine ulaşması gerekir. Somut olayda, on yıllık uzama süresi dolmamış olduğundan ve dava konusu taşınmazda 2886 sayılı yasa gereğince kiraya verilmediğinden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün 6100 sayılı HMK"ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10.10.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.