MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 03.01.2012 gününde verilen dilekçe ile meranın aidiyeti talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın hukuki menfaat yokluğu nedeniyle reddine dair verilen 26.05.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve feri müdahiller vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... temsilcisi köy muhtarı ... ilçesi idari sınırları içerisinde bulunan davacı köyün de aralarında bulunduğu ..., ..., ..., ..., ... ve ... köylülerinin yaz aylarında yaylak olarak müştereken kullandıkları ... adlı yaylalarının bulunduğunu davalı ... Köyünün de ..."ün batı güneyinde evleri ve hakları bulunduğunu, ... Köyü"nün ... ilçesine, diğer köylerin ise önceden ... ilçesine, sonradan ... ilçesine bağlandığını, bahse konu müşterek yaylanın kadastro tespit işlemleri sırasında davalı ... adına yazıldığını belirterek 245 ada 1 ve 2 parsel sayılı taşınmazların davalı ... ve Hazine adına olan kayıtlarının iptali ile davacı köy adına hisseli olarak tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davacı vekili, 19.04.2012 tarihli duruşmada dava konusu taşınmazların mera özelliğine ve Hazineye ait olmasına bir itirazları olmadığını, meranın aidiyeti ile ilgili talepleri olduğunu beyan etmiştir.
Davalı ... adına köy muhtarı davacı köy ve aynı bölgedeki bazı köyler halkının çok önceleri haksız müdahaleleri ve ihtilaf yaratmaları nedeniyle olayın mahkemelik olduğunu, yargılamada dayandıkları belgelerle haklı çıktıklarının hudutları yazılı yaylağın köylerine ait olduğunun tespit edildiğini ekte sunduğu 22 teşrihisani 1927 tarihini taşıyan belgede ... (...) Köyüne ait 200 dönüm tarla ve 500 dönüm mera olarak sınır defterinden çıkarılan ve daha geniş bir alanı kapsayan belgenin olduğunu, davacı köyden ve başka köylerden bir kısım şahıslara aynı mevkilerin otlakiyeye verildiğine ilişkin makbuzların da dilekçesine ekli olduğunu davacı köy ve aynı muhitteki 7 köyün müşterek yaylası ..., ... ve ... diye anıldığını, dava konusu yerde ise haklarının olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
6360 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kurulması ve sınırlarının belirlenmesi hakkında Kanunun 1/3 maddesi gereğince davaya davacı ... ve davalı ... Belediyesi tarafından devam edilmiştir.
Mahkemece davanın hukuki menfaat yokluğundan usulden reddine karar verilmiştir.
Hükmü davacı vekili ve davalı yanında davaya katılan feri müdahiller vekili temyiz etmiştir.
Dava konusu edilen ... ilçesi, ... Köyü 245 ada 1 parsel sayılı taşınmaz 16.168.126.07 m2 mera niteliği ile 245 ada 2 parsel sayılı taşınmaz ise 3.587.107.44 m2 mera niteliği ile maliye hazinesi adına kayıtlıdır. Davacı taraf dava konusu taşınmazların davalı ile birlikte müşterek kullanımlarındaki mera olduğu savıyla dava açmıştır. Mahkemece tarafların tüm delilleri, yapılan keşifler dinlenen mahalli bilirkişiler ve tanıkların beyanları ile bilirkişi raporları esas alınarak davacı tarafın müşterek kullanımına ilişkin kanaate varılması halinde buna dair hüküm kurulması gerekirken yasal dayanağı olmayan bir gerekçe ile menfaat yokluğundan davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş hükmün bozulması gerekmiştir.
Feri müdahillerin temyiz talebine gelince, davada taraf olmadıklarından hükmü temyiz etme hakları da bulunmamaktadır. Bu nedenle feri müdahillerin temyiz talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, feri müdahillerin temyiz talebinin reddine, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08.07.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.