MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ,YIKIM,TAZMİNAT,ESKİ HALE GETİRME

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakanın maliki olduğu 3764 parsel sayılı taşınmazda bulunan binanın 3. kat üstüne, davalıların taşkın olarak yapılandıklarını, çatıdan yağmur sularının aktığını, maddi manevi zarara uğradıklarını ileri sürerek, elatmanın önlenmesi, yıkım ve 2.000TL maddi, 1.000 TL manevi tazminata karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlar, karşı davalarında ise; her iki binanın arasındaki havadanlığa davacının müdahale ettiğini belirterek, elatmanın önlenmesi ve eski hale getirilmesini istemişlerdir.
Asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın kabulüne dair verilen karar, dairece” elatıldığı iddia edilen yerle ilgili olarak davacılar tarafından bir değer belirtilmediği gözetilmek suretiyle, davacılara bu istek bakımından dava değeri sorularak açıklattırılıp, belirtilecek değere göre harç ikmali yaptırtılmasından” sözedilerek bozulmuş, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda yapılan yargılama neticesinde mahkemece, asıl dava bakımından kısmen kabul, karşı dava bakımından ise kabul kararı verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...’ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Asıl dava, etatmanın önlenmesi, yıkım ve tazminat; birleşen dava, elatmanın önlenmesi ve eski hale getirme isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, asıl davada elatmanın önlenmesi ve yıkım istemlerinin kabulüne, maddi tazminat talebinin kısmen kabulüne, manevi tazminat davasının reddine, karşı davanın kabulüne karar verilmiştir.
Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamından; davacının 3764 parsel sayılı taşınmazın paydaşı olduğu, 3765 parsel sayılı taşınmazın malikleri olan davalıların davacı parseline taşkın bina yapmak sureti ile müdahale ettikleri, davacının da aradaki havadanlığa müdahale ettiği saptanarak her iki davanın kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.

Ancak, dava kabul edilmiş olmasına rağmen, bilirkişi raporlarına atıfta bulunmayarak infazda kuşkuya yerverecek şekilde karar verilmesi doğru olmadığı gibi, asıl dava değeri 926 TL , karşı dava değeri ise 200,85 TL olarak belirlenmiş olup bu değerler üzerinden 1.100 TL vekalet ücretine karar verilmiş ise de, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12/son maddesinde yeralan ” asıl alacak miktarı 3.333,33 TL"ye kadar olan davalarda avukatlık ücreti, tarifenin ikinci kısmının, ikinci bölümünde, icra mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen maktu ücrettir. Ancak bu ücret asıl alacağı geçemez." hükmü gözetilmek suretiyle Avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi de isabetsizdir.
Nevar ki; anılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, asıl dava bakımından, hükmün 1. bendinden sonra "bilirkişi raporunun kararın eki sayılmasına" ibaresinin eklenmesine, 4. maddedeki 1100 rakamının çıkartılmasına yerine 400 rakamının yazılmasına 5. maddeki 1100 rakamının çıkartılmasına yerine 400 rakamının yazılmasına; karşı dava yönünden verilen hükmün 1. maddesindeki “ teskin eden” ibaresinin çıkarılmasına yerine “ taşkın olan” ibaresinin yazılmasına, 2. bendindeki 1.100 rakamının hükümden çıkartılmasına yerine 400 rakamının yazılmasına hükmün bu şekliyle düzeltilmesine, tarafların bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı H.M.K."nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nın 436/2. (6100 sayılı HMK"nun 370/2. md.) maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 05.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.