Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/7150 Esas 2022/6112 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten yaralama suçundan sanık ...'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığın gözaltında geçen süresinin verilen cezasından bir günü 100,00 Türk lirası olacak şekilde 5237 sayılı Kanun'un 63. maddesi gereğince mahsubuna dair Muş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.06.2021 tarihli ve 2020/567 Esas, 2021/321 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 10.05.2022 tarihli ve 2021/28762 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.06.2022 tarihli ve 2022/71198 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Her ne kadar sanığın olay tarihinde gözaltına alındığından bahisle gözaltı süresinin bir gününün 100,00 Türk Lirası olarak belirlenip mahsubuna karar verilmiş ise de;
Dosya içerisinde yer alan 15.07.2019 tarihli tutanağa göre 15.07.2019 günü saat 14.00 sıralarında sanığın küçük çocuğunu kaçırmaya çalıştığından bahisle ihbarda bulunulması üzerine, kolluk ekiplerinin olay yerine geldiği, sanığın çocuğu ile site bahçesinde beklediği, olay yerine sanığın eşi olan müşteki Mutlu Sevimli'nin gelerek sanık ile aralarında sadece tartışma olduğunu ve 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'daki önleyici tedbirlerden yararlanmak istediğini belirtmesi üzerine, sanık ve müştekinin ayrı ekip otoları ile polis merkezine götürüldükleri, sanık hakkında 15.07.2019 tarih ve 14.00 saatinde "Yakalama ve Gözaltına Alma Tutanağı" tanzim edildiği, 15:32'de ifadesinin alındığı ve Serbest Bırakma Tutanağı'na göre saat 15.33'te serbest bırakıldığı, Adli Kolluk Cumhuriyet Savcısı Görüşme Tutanağında, şüpheli şahsın şüpheli olarak ifadesinin alınarak salıverilmesi talimatının bulunduğu, 24.01.2022 tarihli tutanağa göre ise sanığın gözaltına alınma ve nezarethane giriş kaydına rastlanılmadığının belirtildiği,
Yakalama, Gözaltına Alma ve İfade Alma Yönetmeliği'nin "Tanımlar" başlıklı 4. maddesinde gözaltına almanın "Kanun'un verdiği yetkiye göre, yakalanan kişinin hakkındaki işlemlerin tamamlanması amacıyla, yetkili hâkim önüne çıkarılmasına veya serbest bırakılmasına kadar kanunî süre içinde sağlığına zarar vermeyecek şekilde özgürlüğünün geçici olarak kısıtlanıp alıkonulmasını," şeklinde,
Yakalamanın ise "Kamu güvenliğine, kamu düzenine veya kişinin vücut veya hayatına yönelik var olan bir tehlikenin giderilmesi için denetim altına alınması gereken veya suç işlediği yönünde hakkında kuvvetli iz, ..., emare ve delil bulunan kişinin gözaltına veya muhafaza altına alma işlemlerinden önce özgürlüğünün geçici olarak ve fiilen kısıtlanarak denetim altına alınmasını," şeklinde ifade edildiği,
Somut incelemeye konu dosyada, polis ekiplerinin ihbar üzerine olay yerine gittikleri, sanığın olay yerinde çocuğu ile beklediği, dosya içerisine yer alan tutanak içerikleri ve taraf beyanları incelendiğinde sanığın suç üstü hali durumunun bulunmadığı, yakalanmasını gerektirecek kaçma şüphesi vb. bir halinin olmadığı, gözaltına alınmasına yönelik savcılık tarafından verilen bir talimat bulunmadığı gibi suça konu olay ile ilgili gözaltına alınma ve nezarethane giriş kaydının da olmadığı, ifadesinin alınması amacıyla yakalama yapıldığı anlaşılan sanık hakkında sadece anılan Yönetmeliğin 6/7. fıkrası gereğince "Yakalama ve Gözaltına Alma Tutanağı Şüpheli ve Sanık Hakları Formu"nun tanzim edildiğinin anlaşılması karşısında, gözaltında ya da tutuklu kalmayan veya şahsi hürriyeti kısıtlayan bir hali bulunmayan sanığın cezasından anılan Kanun'un 63. maddesi uyarınca şahsi hürriyeti sınırlayıcı sürelerin mahsubuna karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

İncelenen dosyada; gözaltına alınmayan tutuklu da kalmayan sanığın cezasından 5237 sayılı TCK’nin 63. maddesine göre mahsup kararı verilmesinde isabet görülmemiştir.
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Muş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.06.2021 tarihli ve 2020/567 Esas, 2021/321 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, hüküm fıkrasındaki “Sanığın gözaltında geçen süresinin verilen cezasından bir günü 100,00 TL olacak şekilde TCK'nin 63. maddesi uyarınca mahsubuna,” ibarelerinin hükümden çıkarılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, diğer kısımların aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.07.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.