Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5289 Esas 2022/6048 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM 1- İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/04/2010 tarih, 2009/268 (E)-2010/131 (K) sayılı ilamıyla müebbet hapis cezası,
2- ... 2. Ağır Ceza (Kapatılan Kartal 2. Ağır Ceza) Mahkemesinin 15/04/2008 tarih,
2007/427 (E) - 2008/185 (K) sayılı ilamıyla müebbet hapis cezası yerine takdiren 1 yıl geceli gündüzlü
hücre cezası,
3- İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/04/2010 tarih, 2009/268 (E) - 2010/131 (K) sayılı ilamıyla 10
yıl hapis cezası yerine takdiren 6 ay süreyle geceli gündüzlü hücre cezası olmak üzere;cezalarının müebbet hapis ve 1 yıl 6 ay süreyle geceli gündüzlü hücre cezası olarak toplanmasına ilişkin.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 23/03/2021 tarih ve 2020/4023 (E) - 2021/4928 (K) sayılı "düzelterek onama" ilamına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 26/04/2022 tarih KD - 2022/53388 sayılı itiraznamesi ile özetle;
"İtiraz konusu hükümlünün şartla tahliyesinden sonra bihakkın tahliye tarihinden önce kesinleşen mahkumiyetlerinin şartla tahliye kararı verilen ilamıyla içtima edilmesine yasal olanak bulunup, bulunmadığına ilişkindir.
Hükümlünün işlediği suçların tarihleri itibarıyla yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK'nin 68. maddesinde bir kimse bir çok suçtan mahkum edilirse cezalar içtima ettirilir hükmüne yer verilmiş, 69. maddesinde ise; bir hüküm veya ceza kararnamesinden sonra işlediği bir suçtan dolayı mahkum edilmesi halinde cezaların içtimaı hükümleri tatbik olunur; kuralı yer almakta, devam eden maddelerde de içtimaın hangi yönteme göre yapılacağı düzenlenmiş bulunmaktadır.
Ancak bu düzenlemede dikkat edilmesi gereken en önemli husus, içtimaya konu olabilecek hüküm veya ceza kararnamelerinin fiilen ve hukuken infazının olanaklı bulunması zorunluluğudur.
Bu durumda, hükümlünün infaz edilmekte olan cezası nedeniyle şartla tahliye kararı verildiğinde, ortada fiilen ve hukuken infazı olanaklı bir hükmün bulunup bulunmadığı hususunu incelemek gerekir.
647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanunun gerekçesinde; şartla tahliye kurumunun cezanın muayyen bir infaz şekli olduğu, cezaevine konulan bir hükümlünün iyi halini teşvik etmek amacıyla benimsendiği açıkça vurgulanmaktadır. Yasada belli bir infaz şekli olan şartla tahliye kurumunun koşulları bulunan hükümlüye uygulanması halinde cezanın fiilen ve hukuken infaz edildiğini kabul etmekte zorunluluk bulunmakta olup, hukuken ve fiilen infaz edilmiş bir ceza nedeniyle hükümlünün tekrar ceza evine alınmasına yasal olanak yoktur.
O halde şartla tahliyesine karar verilen hükümlünün, o suç nedeniyle bir daha cezaevine alınamayacağı göz önüne alındığında, şartla tahliye tarihinden sonra bihakkın tahliye tarihinden önce kesinleşen mahkumiyetlerinin, şartla tahliye kararı verilen ilamı ile içtimaına olanak bulunmamaktadır.
Bu durumda şartla tahliyesine karar verilen hükümlünün, bu karardan sonra ve bihakkın tahliye tarihinden önce başka bir mahkumiyetinin kesinleşmesi halinde, hukuken ve fiilen içtimaya konu bir ceza bulunmadığından şartla tahliye kararının kaldırılması olanaklı değildir.
Şartla tahliye kararının kaldırılmasının koşulları 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun'un 19. maddesi ile birlikte 2148 sayılı Kanun'un ek 2. maddesinde düzenlenmiş olup, buna göre hükümlü cezaevinden firar etmişse, ayaklanmaya katılmış veya tüzükte açıklanan koşulların gerçekleşmesi nedeniyle disiplin cezası almışsa şartla tahliye kararının kaldırılması olanağı vardır.
Ayrıca TCK'nin 17. maddesinde öngörüldüğü üzere şartla tahliye kararının geri alınabilmesi de, hükümlünün deneme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi halinde mümkündür.
İtiraza konu dosyada hükümlü ...'nun deneme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi sözkonusu olmadığı gibi 647 sayılı Kanun ve 2148 sayılı Kanunda öngörülen firar, ayaklanmaya katılma veya tüzükte öngörülen disiplin ceza alma durumu da sözkonusu olmadığından şartla tahliye kararının geri alınması veya kaldırılması olanağı da yoktur.
Bu açıklamalar doğrultusunda; Hükümlü ... hakkındaki İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/04/2003 tarih ve 2002/246-2003/86 sayılı ilamının uyarlanmasına dair aynı mahkemenin 06/04/2010 tarih ve 2009/268-2010/131 sayılı ilamında yer alan müebbet hapis ve 10 yıl hapis cezası bakımından şartla tahliye kararının verildiği 19/07/2008 tarihinde infazın sona erdiği, şartla tahliye kararının geri alınması ve kaldırılması koşullarının bulunmadığı, bu hüküm nedeniyle hükümlünün yeniden cezaevine alınma olanağı bulunmadığından, bu cezalar ile şartla tahliye kararından önceki tarihte işlediği suç nedeniyle verilip, şartla tahliye ile bihakkın tahliye tarihleri arasında 23/08/2010 tarihinde kesinleşen Kartal 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/04/2008 tarih ve 2007/427-2008/185 sayılı ilamında yer alan müebbet hapis cezasının içtimaına hukuken olanak bulunmadığı anlaşılmıştır.
İnfaz aşamasında İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı İlamat ve İnfaz Bürosu savcısının hükümlü ... hakkındaki İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/04/2003 tarihli ilamının uyarlanmasına dair 06/04/2021 tarihli ilamı ile bu ilamdan sonra kesinleşen ve infazına başlanan Kartal 2. ağır Ceza Mahkemesinin 15/04/2008 tarih 2007/427-2008/185 sayılı ilamında yer alan cezaların içtimasına karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu tespiti ve talebi üzerine Başsavcılığımıza gönderilen dosyanın incelenmesi sonunda, Yüksek 1. Ceza Dairesinin düzeltilerek onama kararına karşı 5271 sayılı CMK'nin 308. maddesi gereğince, aşağıda belirtilen nedenle hükümlü aleyhine itiraz olağanüstü kanun yoluna başvurulması gerektiği düşünülmüştür. "
Denilerek itirazda bulunulduğu;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/07/2012 gün ve 2012/280, 2012/928 sayılı kararı 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı "Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında" Yasa'nın 99. maddesiyle, 5271 sayılı CMK'nin 308. maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle 5320 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 5. madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmakla:
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/04/2022 tarih KD - 2022/53388 sayılı yazısı ile 5271 sayılı CMK'nin 308/1. maddesinde hükümlü aleyhine itiraz kanun yoluna başvurulabilmesi için otuz günlük yasal süre şartının bulunduğu, Dairemizin 23/03/2021 tarih ve 2020/4023 (E) - 2021/4928 (K) "düzelterek onama" ilamı ile itiraz tarihi itibariyle anılan süre dolmuş olduğundan ileri sürülen itiraz sebepleri değerlendirilmeksizin itiraz olağanüstü kanun yoluna gidilemeyeceğinin anlaşıldığı, bu sebeple;
Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 23/03/2021 tarih ve 2020/4023 (E) - 2021/4928 (K) sayılı "düzelterek onama" ilamına yönelik yapılmış olan İTİRAZIN REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04/07/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.