MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı şirket ile aralarında 16/04/2007 başlangıç tarihli 7 yıl süreli kira sözleşmesi imzalandığını, yine bu sözleşmeye ek olarak hazırlanan 19/06/2012 tarihli sözleşme ile kira süresinin 15/04/2019 tarihine kadar uzatıldığını, davalı şirket tarafından gönderilen ihtarname ile 09/09/2014 tarihinde sözleşmenin feshedildiğinin ve anahtarların teslim alınmasının bildirildiğini, ancak taşınmazın hasarlı olarak teslim edilmek istenmesi üzerine anahtarı teslim almaktan kaçındığını, meydana getirilen zarar ziyanın tespiti için tedbiren keşif yapılmasını ve tespit edilecek alacaklarının reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda dava değerini 293.336,62 –TL olarak belirterek eksik harcını tamamlamıştır.
Davalı ise; sözleşmeye uygun olarak kira sözleşmesinin feshedildiğini ancak davacı tarafın anahtarı almaktan kaçındığını, iş yerinde oluşan deformasyonların iklimden kaynaklı doğal zararlar olduğunu, binada bazı değişikliklerin yapıldığını ancak binanın statiğine herhangi bir zarar verilmediğini belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilerek 260.108,80-TL tadilat masrafının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı ve davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Davacının alacak istemine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; davada dayanılan ve hükme esas alınan 16.04.2007 başlangıç tarihli ve 7 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmenin özel şartlar 5.3.maddesinde, kiracının üç ay önceden yazılı olarak haber vermek kaydıyla dilediği zaman sözleşmeyi feshedebileceği, 5.4.maddesinde ise, kiraya verenin fesih sebebiyle kiracıdan her ne nam altında olursa olsun herhangi bir talepte bulunamayacağı kararlaştırılmış olup, yine bu sözleşmenin eki olarak düzenlenen 19.06.2012 tarihli Protokol

başlıklı belge ile sözleşme süresi 15.04.2014 tarihinden itibaren 5 yıl süre ile uzatılmıştır. Her ne kadar sözleşmede fesih nedeniyle kiraya verenin kiracıdan herhangi bir alacak talebinde bulunamayacağı düzenlenmiş ise de; TBK’nun 313.maddesi gereğince kiracı kira bedelini ödemekle yükümlü olup, taşınmazı fiilen tahliye ettiği tarihe kadar olan kira bedelinden sorumludur. Davalı kiracı 03.12.2014 tarihinde anahtarı tutanak ile tevdii mahalline teslim ettiğini beyan etmiş ise de, ilgili tutanağın davacı kiraya verene ne zaman tebliğ edildiği anlaşılamamaktadır. Bu durumunda Mahkemece anahtar teslimine dair tutanağın kiraya verene tebliğ tarihinin araştırılarak bu tarihe kadar olan ödenmemiş kira alacaklarının tespit edilmesi, ilgili tutanağın kiraya verene tebliğinin sağlanamadığının tespiti halinde ise de; davalının dava tarihine kadar olan sorumluluğunun devam edeceği gözetilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kira alacağının reddine karar verilmesi doğru değildir.
3-) 6098 sayılı T.B.K.’nun 316. maddesi hükmü uyarınca kiracı kiralananı tam bir özenle kullanmak ve aynı kanunun 334. maddesi gereğince sözleşme sonunda aldığı hali ile kiraya verene teslim etmekle yükümlüdür. Ancak kiracı sözleşmeye uygun olağan kullanma dolayısıyla oluşan eskime ve bozulmalardan sorumlu olmayıp münhasıran kötü kullanım nedeniyle oluşan zarar ve hasardan sorumludur. Davalının kiralananı kullandığı süre ve kullanma amacı gözetildiğinde olağan kullanımdan kaynaklanan yıpranma ve eskimelerin olacağı kuşkusuzdur. O halde Mahkemece alınacak ek bilirkişi raporu ile dava konusu taşınmazda olağan ve hor kullanım değerlendirmesi yapılarak, hor kullanma nedeniyle oluşan zarar belirlendikten sonra kullanım süresi ile orantılı olarak yıpranma payı hesap edilerek, belirlenen zarar tutarından düşülmesi gerekir. Mahkemece gerçek zararın belirtilen şekilde tespit edilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle tarafların sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci ve üçüncü bentte açıklanan nedenlere hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.