Davacı, borçlanma talebinin geçerli olduğunun tespitine, aksi yöndeki kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R


Dava, davacının 4065 sayılı Yasa uyarınca borçlanma hakkının tespiti ile aksi yöndeki Kurum işleminin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Davanın yasal dayanağı 08.12.1994 tarih ve 4056 sayılı Yasa"nın 1. maddesiyle 506 sayılı Yasa"ya eklenen Geçici 80. maddedir. Anılan madde hükmüne göre; aynı Kanun"un Ek 10. maddesi kapsamına giren sanatçıların, bu nitelikteki çalışma sürelerini borçlanabilmeleri için öncelikle ilgili birlik, sendika, dernek, sanatsal vakıf kuruluşları veya kamu kuruluşlarınca usulüne uygun biçimde düzenlenip Kültür Bakanlığı"nca onaylanmış borçlanma belgeleri ile 4056 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 01.01.1995 tarihinden itibaren 1(bir) yıl içinde Sosyal Sigortalar Kurumu"na başvurmaları gerekmektedir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; davacının 29/08/1995 tarihinde Kültür Bakanlığınca onaylı sanatçı belgesine sahip olarak 4056 sayılı Kanun kapsamında Kurum"a borçlanma başvurusunda bulunduğu,** Vakfı tarafından düzenlenmiş borçlanma belgesinde 01/01/1972-31/12/1974 , 01/01/1976-31/12/1988 tarihleri arasında davacının Müzisyen-saz sanatçısı olarak hizmetinin bulunduğunun belirtildiği, Kurum"un 07/11/1995 tarihli yazısı ile belgenin uygunluğu konusunda yapılacak araştırma neticesine göre bir defada borçlanma bedelinin ödenmesi gerektiğinin belirtildiği, 31/10/1995 tarihli Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğü"ne ait yazı ile “sanatçı kimliğinde olanlar” listesinde davacının adı-soyadının yer aldığı ancak çalıştığı işyerinin kapalı olması nedeniyle işyerleri ile sigortalıların çalışma sürelerinin belirlenemediğinin belirtildiği, buna göre Kurum tarafından 4056 sayılı Kanun kapsamında düzenlenen borçlanma tahakkuk cetvelinde sadece 01/01/1972-31/12/1974 tarihleri arasında 2 yıl 11 ay 30 gün olmak üzere toplam 1080 günlük sanatçı olarak geçen hizmetine ilişkin 10.020,24 TL borçlanma bedelinin tahakkuk edildiği, davacının belirtilen miktarı 14/11/1995 tarihinde ödemiş olduğuna ilişkin makbuzun dosyaya sunulduğu, davacının Kurum"a 24/05/2010 tarihinde yeniden başvurmak suretiyle Kurum tarafından tahakkuk cetvelinde değerlendirmeye alınmayan sanatçılıkta geçen 2550 günlük hizmetini 4056 sayılı Yasa kapsamında borçlanmak istediğini belirttiği, Kurum"un ise davacının bu talebini 30/06/2010 tarihinde reddettiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; davacı tarafından 29/08/1995 tarihinde 4056 sayılı Yasa kapsamında yapılan borçlanma başvurusu süresinde yapılmış bir başvuru olup Mahkemece davalı Kurum tarafından borçlanma tahakkuku yapılmayan 01/01/1976-31/12/1988 tarihleri arasında borçlanma belgesi üzerinde not olarak kapandığı belirtilen “**” ünvanlı işyerinde sanatçı olarak geçen filli hizmetinin bulunup bulunmadığı hususunda araştırma yapılmaksızın yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş; 506 sayılı Yasa"nın 4056 sayılı Yasa ile değişik geçici 80. maddesi uyarınca borçlanmaya esas hizmet belgesini düzenleme yetkisi öncelikle işverene verildiğinden davacının sanatçı olarak hizmetinin geçtiği işyeri ve işverenlerin varlıklarının kanıtlanması yolunda gerekli araştırma yapmak, davacının bu işyerinde/işyerlerinde sanatçı olarak geçen fiili hizmetini kanıtlamak, davacının borçlanma belgesinde öngörülen uğraşısında yetkin olup olmadığının dayanaklarını getirtmek, borçlanma belgesini onaylayan kuruluşun dayanak bilgilerini incelenmek, bu belgenin sigortalının salt sözlü beyanına dayalı bir onay olup olmadığını araştırmak ve sonucuna göre davacının 01/01/1976-31/12/1988 tarihleri arasında geçen hizmetinin sanatçı olarak geçtiğinin belirlenmesi halinde davacının borçlanma hakkının tespiti istemine ilişkin davanın kabulüne dair karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
14.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.