Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3884 Esas 2022/5947 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Sanığın, katılana yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 29/1, 62, 53, 58 maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezasına mahkumiyetine dair karar.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkeme tarafından ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilemediğinin kabulü ile haksız tahrik hükümlerinin tatbik edildiğinin anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren uygulamalarında kabul edildiği üzere, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi gereği asgari oranda (1/4) haksız tahrik indirimi yapılması gerekirken, sanık hakkında hükmolunan cezada (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin meşru müdafaaya, adil yargılanma hakkının ihlal edildiğine, ilk haksız hareketin katılandan geldiğine, ağır tahrik hükümleri uygulanması gerektiğine, katılanın yaralanmasının sanığın eylemi ile gerçekleşmediğine yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak,
Mükerrir sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında, 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilen paragraftan sonra gelmek üzere “5237 sayılı TCK'nin 58/7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” şeklindeki paragrafın hükme eklenmesi ve takip eden paragrafların buna göre teselsül ettirilmesi suretiyle hükmün, isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.