Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5025 Esas 2022/2337 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Tosya Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 02.07.2020 tarih ve 2019/464 E. - 2020/156 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili kurumun sigortalısı ...’nin, Arsel İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti.’de çalışmakta iken 01/12/2010 tarihinde meydana gelen iş kazasında vefat ettiğini, müvekkili kurumca işçinin hak sahiplerine 168.672,97 TL tutarında peşin değerli gelir bağlandığını, bağlanan gelirin sorumlulardan tahsili için Kastamonu İş Mahkemesi'nin 2013/35 Esas sayılı dosyasında rücuen alacak davası açıldığını, mahkemece ARSEL şirketinin ihyası davası açılması için kendilerine süre verildiğini ileri sürerek anılan şirketin ihyasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, Ticaret Sicil Müdürlüğü'nün ihya davalarında yasal hasım niteliğinde olduğunu, yasal şartlar mevcut olduğu takdirde açılan davaya bir itirazlarının bulunmadığını, ancak şirketin terkininin kanuna uygun olarak gerçekleştiğini, bu davanın açılmasına sebebiyet vermediklerini, diğer bir ifade ile Ticaret Sicili Müdürlüğü'nün ihya davalarında husumet sıfatı olmadığını savunmuştur.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, ihyası istenen şirketin 30.03.2015 tarihinde geçici 7. madde uyarınca resen ticaret sicil kaydının silindiği, ihyası talep edilen şirketin davalı sıfatıyla rücuen tazminat davasında taraf olduğu, rücuen tazminat davasının ikame edildiği tarihin 07/03/2013 tarihi olduğu, şirketin ticaret sicil kaydının silinmesinin 6102 sayılı TTK’nın geçici 7. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle şirketin ihyasına, tasfiye memuru atanmasına ve yargılama giderlerinin davacı taraf üzerine bırakılmasına karar verilmiş, karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekilince temyizi üzerine Dairenin 11.09.2019 gün ve 2019/2842-5308 sayılı kararı ile Bölge Adliye Mahkemesi kararı bozulmuştur.

Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, davalının işbu davanın açılmasına sebebiyet vermese bile yargılamanın başında davayı açıkça kabul etmediği, yargılama giderlerinin davalı taraf üzerinde bırakılması gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne, şirketin ihyasına, tasfiye memuru atanmasına ve yargılama giderinin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 24/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.