Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/152 Esas 2022/2307 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 17.01.2020 tarih ve 2019/87 E- 2020/42 K. sayılı kararın davalı tasfiye memuru tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 27.05.2021 tarih ve 2020/2629 E- 2021/442 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ihyası istenilen şirkette davacının sigortasız çalışmasının tespiti amacıyla adli yardım istekli olarak hizmet tespiti davası açtıklarını, adli yardım isteklerinin kabul edildiğini, bu dava sırasında şirketin sicil kaydının dava açılış tarihinden önce silindiğinin anlaşıldığını ve mahkemece ihya davası açmaları konusunda 1 ay kesin süre ve yetki verildiğini belirterek, adli yardım kurumundan yararlandırılmasına ve dava dışı Taşkan Tekstil Sanayi Ticaret Limited Şirketi’nin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ..., ihyası istenilen şirketin 6102 sayılı TTK’nın geçici 7. maddesi gereğince çıkarılan “Münfesih Olmasına veya Sayılmasına Rağmen Tasfiye Edilmemiş Anonim ve Limited Şirketler ile Kooperatiflerin Tasfiyeleri ile Ticaret Sicil Kayıtlarının Silinmesine İlişkin Tebliğ”in 5. maddesinin 4. fıkrası uyarınca 14/05/2013 tarihi itibariyle münfesih sayıldığını, tescilli adresine ihtarda bulunulduğunu, bu hususun 21/05/2013 tarihli 8324 sayılı Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi’nde yayınlandığını, yasal süre içinde ihtara yanıt verilmemesi nedeniyle 26/09/2013 tarihinde sicil kaydının silindiğini, 03/10/2013 tarihli 8418 sayılı Türkiye Ticaret Sicil Gazetesinde yayınlandığını, yapılan kayıt silme işleminin kanun hükmünün uygulanması olduğunu, müdürlüklerinin, davanın türü itibariyle yasal hasım konumunda olduğunu ve davanın açılmasına sebebiyet vermediğini belirterek, müdürlükleri aleyhine harç, yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmemesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun geçici 7/15. maddesinin son cümlesi uyarınca ticaret sicilinden kaydı silinen şirket veya kooperatifin alacaklıları ile hukuki menfaatleri bulunan diğer kişi ve kuruluşlar haklı sebeplere dayanarak sicilden şirket veya kooperatifin ihyasını isteyebilecekleri, İzmir 12. İş Mahkemesinin 2018/519 esas sayılı dosyasında ihyası istenen şirketin davalı konumunda olduğu, davacı tarafın bu şirketin ihyasını istemekte hukuki yararının ve haklı sebebinin bulunduğu gerekçesiyle “İzmir 12. İş Mahkemesinin 2018/519 Esas sayılı dosyasında taraf teşkili işlemlerinin ve sonrasında ek tasfiye işlemlerinin yapılması amacıyla sınırlı olmak üzere” şirketin ihyasına karar verildiği, ihyasına karar verilen şirkete, şirketin sicil kaydı silinmeden önceki eski ortaklarından olan ...'ın tasfiye memuru olarak görevlendirilmesine karar verilmiş, kararı tasfiye memuru istinaf etmiştir.
İstinaf mahkemesince, ihyası istenen şirketin 14/05/2013 tarihi itibariyle münfesih sayıldığı ve 26/09/2013 tarihinde şirketin 6102 sayılı Kanun' un geçici 7. Maddesi uyarınca sicilden terkin edildiği, davacı tarafından İzmir 12. İş Mahkemesinin 2018/519 Esas sayılı dava dosyasında ihyası istenen şirket aleyhine hizmet tespiti davası açıldığı, bu ihya davasının da 16/04/2019 tarihinde açıldığı, TTK'nın Geçici 7. maddesinin 15. bendine göre ihya davası açma süresinin 5 yıl olduğu, ihyası istenen şirketin 26/09/2013 tarihinde re'sen silindiği, davanın ise 16/04/2019 tarihinde açıldığı, davanın hak düşürücü süre içerisinde açılmaması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanlış gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, davalı tasfiye memurunun istinaf kanun yolu başvurusunun kabulü ile İzmir 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 17/01/2020 tarih ve 2019/87 Esas, 2020/42 Karar sayılı hükmün HMK’nın 353/(1)-b-2. maddesi uyarınca kaldırılmasına, davacı tarafından davalı aleyhine açılan davanın 5 yıllık hak düşürücü süre nedeniyle reddine karar verilmiş, kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, alınmadığı anlaşılan 80,70 TL. temyiz ilam harcı ile 397,80 TL. temyiz başvuru harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 23/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.