Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/5302 Esas 2022/2319 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 16.01.2020 tarih ve 2019/129 E. - 2020/17 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından duruşmalı, katılma yoluyla davacı vekilince duruşmasız olarak istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 22.03.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2012/194 Esas sayılı dosyası üzerinden görülen davada müvekkilinin ... ve Serkan İnş. Taah. Nak. ve Tic. Ltd. Şti.’ye verdiği çekler yönünden borçlu olmadığının tespitine karar verildiği, anılan çekler arasında yer alan 4 adet ve toplam 70.000.- TL bedelli çeklerin tahsili için davalı bankanın müvekkili aleyhine takip başlattığını, çeklerde cironun ibrazdan sonra yapılması sebebiyle alacağın temliki hükümlerinin uygulanması gerektiğini, bu kapsamda alacaklıya karşı sahip olunan defilerin temellük edene karşı da ileri sürülebileceğini iddia ederek davanın Trabzon 3. İcra Müdürlüğü'nün 2012/12779 Esas sayılı dosyası ile başlattığı takip ve dayanak çekler sebebiyle müvekkilinin borçlu olmadığının tespitini, takibin iptalini, davalıya yapılan ödemelerin ödeme tarihinden itibaren faiziyle birlikte istirdatını, %20 oranında kötüniyet tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu çeklerin kredi borçlusu dava dışı Serkan İnş. Taah. Nak. ve Tic. Ltd. Şti. tarafından müvekkiline ciro edildiğini, davacının lehtar ile olan ilişkisine dayalı defilerin müvekkiline karşı ileri sürülemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu çekler Serkan İnşaat Tic. Ltd. Şti. tarafından bankaya ibraz edildikten sonra davalı bankaya devredildiği için söz konusu devrin TBK'nın 183. ve devamı maddelerinde yer alan alacağın temliki hükmünde olduğu, dava dışı Serkan İnşaat Tic. Ltd. Şti.'nin dava konusu çeklerden kaynaklı olarak davacıdan alacağının bulunmadığına dair mahkeme kararı bulunduğu, böylelikle dava dışı Serkan İnşaat Tic. Ltd. Şti.'nin mevcut olmayan alacağını davalı bankaya devrettiği, davacının dava konusu çekler sebebi ile davalı bankaya da borcu bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davacıdan tahsil edilen 130.000.- TL'nin tahsilat tarihi olan 28.04.2019 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, Trabzon İcra Müdürlüğü'nün 2015/103275 (eski Trabzon 3. İcra Müdürlüğü 2015/258) Esas sayılı takip dosyası kapsamında davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine, asıl alacağın %20'si oranında (14.000.- TL) kötü niyet tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili ile katılma yoluyla davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekilinin katılma yoluyla temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; icra müdürlüğü tarafından gönderilen tahsilat makbuzunda davacıdan yapılan tahsilatın 28.04.2016 tarihinde icra müdürlüğü hesaplarına alındığı anlaşıldığından istirdadına hükmedilen tutar için faizin bu tarihten başlatılması gerekirken 28.04.2019 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsil hükmü kurulması yerinde olmamış, kararın bu yönden bozulmasını gerektirmiş ise de, anılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK 438/7. maddesi hükmü uyarınca kararın düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, kararın 1-a bendinde yer alan “28.04.2019 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte” ibaresinin çıkartılarak yerine “28.04.2016 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte” ibaresinin yazılmasına, hükmün bu şekilde davacı yararına DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, aşağıda yazılı bakiye 3.586,27 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 23/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.