Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/560 Esas 2022/2298 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 20.05.2021 tarih ve 2021/29 E- 2021/231 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nce verilen 08.11.2021 tarih ve 2021/1240 E- 2021/1534 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin Trabzon Ticaret Sicil Müdürlüğünün 13712 sicil numarası ile kayıtlı Ata Yazılım İletişim Donanım Danışmanlık Servis Hizmetleri Turizm Taşımacılık ve Makine Sanayi Ticaret A.Ş.’den Trabzon İcra Müdürlüğünün 2015/88159 Esas sayılı icra takip dosyası ile alacaklı olduğunu, icrai işlemler devam ederken taşınmazların kıymet takdirlerinin taraflara tebliğ aşamasında dava konusu şirketin ticaret sicilden re'sen terkin edilmiş olması nedeniyle ihya davası açmak üzere İcra Müdürlüğü tarafından süre verildiğini, şirketin tasfiye dışında kalmış icra dosyaları ve devam eden dava dosyaları varken usulsüz olarak tasfiye edildiğini, her ne kadar ihyası istenen şirket Ticaret Sicilinden re'sen terk edileli 5 yıldan fazla süre geçmiş ise de, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunun Geçici 7/2 .maddesi uyarınca bu sürenin ihyası istenen şirketin davacı veya davalı sıfatıyla devam eden davaları veya tarafı bulunduğu icra dosyalarının olması durumunda uygulanmasının mümkün olmadığını ileri sürerek, 13712 sicil numarası ile sicile kayıtlı Ata Yazılım İletişim Donanım Danışmanlık Servis Hizmetleri Turizm Taşımacılık ve Makine Sanayi Ticaret A.Ş. ünvanlı şirketin tüzel kişiliğinin ihyası ile yargılama gideri ve vekalet ücretinin davalı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; ... tarafından dava dışı 13712 sicil numaralı Ata Yazılım İletişim Donanım Danışmanlık Servis Hizmetleri Turizm Taşımacılık ve Makina San. Ticaret A.Ş.'nin Trabzon Ticaret Odası kaydının silinmesine dair işlemlerin tam ve eksiksiz olarak yerine getirildiğini, işbu davanın davacı tarafından 5 yıllık yasal sürede açılmadığını, sicil gazetesinde yer alan ilana göre münfesih durumda olduğunun anlaşıldığını, yasada öngörülen ihtar koşulunun Ata Yazılım İletişim A.Ş.’ne ve şirket adına tüm ortaklara tebliğ edilerek yerine getirildiğini, davacı şirketin dava dışı Ata Yazılım İletişim A.Ş. aleyhine icra takibinde bulunma tarihinin sicilden silinme tarihinden iki yıl sonrası 2015 olduğunu, dava dışı şirket ile ilgili icra dosyası olduğu bilgisinin müvekkili kuruma bildirilmediğini, bu dosya ile ilgili Trabzon 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/420 Esas sayılı dosyasından 12/11/2019 yılında ihya davası açmak üzere süre talep edildiğini, 2021 yılında ihya davası ikame edildiğini, aradan sekiz yıla yakın bir süre geçtiğini, işbu davanın hak düşürücü süreye uyulmadan açılmış olduğunu, müvekkilince yapılan işlemlerin usulüne uygun olduğundan aleyhine yargılama giderileri ve vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; gerekli ilan Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde yayımlanmış ise de dava konusu şirketin son yönetim kurulunun ..., ... ve ...'ten oluşmasına rağmen tebligatların yalnızca dava konusu şirkete, ...'a ve ...'na gönderildiği, ancak diğer yönetim kurulu üyesi ...'e tebligat gönderilmediği, bu nedenle yapılan re'sen terkin işleminin TTK Geçici 7/4-a.maddesine aykırı olduğu, ayrıca davalı kurum davanın açılmasına sebebiyet verdiğinden davacı lehine vekalet ücreti ve yargılama giderine hükmedilmesi gerektiğinden, davanın kabulü ile Ata Yazılım İletişim Donanım Danışmanlık Servis Hizmetleri Turizm Taşımacılık ve Makine Sanayi Ticaret Anonim Şirketi"nin Trabzon İcra Müdürlüğünün 2015/88159 Esas sayılı takip dosyası ile sınırlı olarak ihyasına, şirkete tasfiye memuru olarak son yönetim kurulu üyelerinden ...'ın atanmasına, kararın tescil ve ilanı için Trabzon Ticaret Sicil İl Müdürlüğüne gönderilmesine, davalı kurum aleyhine yargılama giderleri ve vekalet ücretine hükmedilmesine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; mahkemece verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğundan, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına, terkin tarihi itibariyle şirket aleyhinde Trabzon İcra Müdürlüğü'nün 2015/88159 (2011/11975) sayılı takip dosyası bulunması nedeniyle 6102 sayılı Yasa'nın Geçici 7/2 maddesi gereğince şirket hakkında Geçici 7. madde hükümlerinin uygulanamayacak olmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 23/03/2022 tarihinde kesin olarak oyçokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ


Terkin tarihinde dava konusu şirket hakkında icra takibinin bulunması adı geçen şirket hakkında TTK Geçici 7. maddesinin uygulanmasına engel değildir.
Ancak TTK'nın Geçici 7 maddesinin 4. fıkrasının a bendine göre şirkete ve temsilcilerine usulüne uygun tebligat yapılmadan terkin işlemi yapılması hatalı olduğundan bu tür ihya taleplerinde Geçici 7. Maddenin 15. Fıkrasında düzenlenen 5 yıllık hak düşürücü süreye bakılmaksızın değerlendirme yapılması gerektiği kanaatini taşıdığımdan usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına hükmetmek gerekirken icra takibinin varlığı gerekçesiyle ek yapılarak onanması yönündeki çoğunluk görüşüne katılmıyorum.