MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında tayin edilen 500 gün karşılığı adli para cezasının TCK.nun 52/2. maddesi gereğince 20,00 TL üzerinden adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası yapılarak 10.000 TL yerine 1.000 TL adli para cezası verilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler gözönüne alındığında, ayrıca 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
3- Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezası için TCK.nun 58. maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiç bir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK.nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ve ayrıca TCK.nun 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
4- Sanığın adli sicil kaydında yer alan Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/361 E. - 2003/254 K. sayılı ilamı sanığın suçu işlediği tarihte 18 yaşından küçük olması nedeniyle tekerrüre esas olmadığı ancak aynı Mahkemenin 2007/343 E. - 2008/127 K. sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden hangi ilamın tekerrüre
esas alındığı belirtilmeksizin sanık hakkında TCK.nun 58/6. maddesinin uygulanması,
5- Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunun raporunda el konulan cep telefonlarından 3 adetinin kayıtlı-yasal cihaz olduğu belirtildiği halde 3 adet cep telefonunun sanığa iadesi yerine müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1-Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2- Hükmün 4. fıkrasındaki “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine, sanığa bu hususunun ihtarına ” ibaresinin hükümden çıkarılması,
3- Hükmün tekerrürle ilgili fıkrasındaki “cezasının” ibaresinin “sanığa verilen hapis cezasının” şeklinde değiştirilmesi ve “cezasının infazından sonra” ibaresinden önce gelmek üzere TCK.nun 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve “ibaresinin eklenmesi,
4- Hükmün 6. fıkrasındaki “Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “2007/343 Esas -2008/127 Karar” ibaresinin eklenmesi,
5- Hükmün müsadereye ilişkin fıkrasının çıkartılarak yerine “el konulan kaçak 44 adet cep telefonunun 5607 sayılı Yasanın 13. maddesi delaletiyle TCK.nun 54. maddesi gereğince müsaderesine, kayıtlı-yasal cihaz olduğu anlaşılan 3 adet cep telefonunun ise sanığa iadesine” ibaresinin yazılması,
6-Hüküm fıkrasında yargılama giderleri ile ilgili kısmın çıkartılarak, yerine "5271 sayılı CMK.nun 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesi"ne yüklenmesine"" ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/06/2017 günü oybirliğiyle karar verildi.