MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki tahliye davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca, ek kararın ise davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, dava konusu taşınmazı, davacının 18/03/2004 tarihinde satın aldığını, taşınmazın satın alınmasından sonra davalı tarafından 19/03/2004 tarihinden itibaren kiracı olarak kullanılmasına devam edildiğini, davacının taşınmazı kızı adına hediyelik eşya dükkanı olarak kullanmak istediğini, davalı tarafa işyeri ihtiyacı hususunda 10/02/2015 tarihli ihtarname gönderildiğini belirterek davalının tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın feshi ihbar sürelerine uyulmaksızın açıldığını, davacının sözlü kira sözleşmesinin başlangıç tarihini ispat etmesi gerektiğini, taraflar arasındaki sözlü kira sözleşmesinin belirsiz süreli olduğunu, davacının ihtiyaç ididasının samimi olmadığını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, dava süresinde açılmadığından dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Davacının ilam harcına yönelik temyiz itirazlarına gelince;
492 sayılı Harçlar Kanunu (1) Sayılı Tarife A/III-2.a maddesine göre davanın reddi halinde maktu karar ve ilam harcı alınır. Aynı Kanunun 31. maddesinde ise peşin alınan karar ve ilam harcının işin hitamında ödenmesi gerekenden fazla olduğu anlaşıldığı takdirde fazla olan kısmın istek üzerine geri verileceği hükme bağlanmıştır. Mahkemece, davanın reddi nedeniyle maktu harç alınması gerekirken yazılı şekilde davacıdan nispi harç alınması doğru değildir

Ancak, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği ve "hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından; hükmün, HUMK"nun 438/7, C2 hükmü ve 6100 Sayılı HMK 370/2 ek 3/1 maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan " Peşin alınan harcın mahsubu ile 236,30 TL harcın davacıdan tahsili ile hazineye irat kaydına," ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "Alınması gerekli 29,20 TL harçtan peşine alınan 77,88 TL harcın mahsubu ile kalan 48,68 TL harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine" ibaresinin yazılması sureti ile hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 17/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.