Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7508 Esas 2022/2067 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Çankırı 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 15.01.2019 tarih ve 2016/139 E. - 2019/25 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce verilen 22.09.2020 tarih ve 2019/408 E. - 2020/833 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davalının arasında 22.03.2013 tarihinde başlayıp 31.12.2016 tarihinde sona erecek olan 46 aylık kamu kurum maaş ödemesi protokolünün düzenlendiğini, bu protokol kapsamında davalının yükümlendiği protokol ödemesini yerine getirdiğini, ancak daha sonra kurumdan ayrılan personeller olduğu gerekçesiyle 140.734,15 TL'ye davacının rızası hilafına el konulduğunu, bu işlemin protokole ve ilgili kanunlara aykırı olduğunu belirterek davalının haksız bir şekilde el attığı 140.734.15 TL nin 23/11/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak müvekkil kuruma ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, bankanın yükümlülüğünün sadece protokol tarihinde mevcut personele promosyon ödenmesi şeklinde olduğunu, müvekkil bankanın davacının iddia ettiği şekilde protokol süresinin sona ermesinden sonra personeline vermek istediği promosyon ücretini karşılamak yükümlülüğü bulunmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davalı bankanın işbu promosyon sözleşmesini akdederken ödediği meblağın banka kaynaklarından çıktığı ve iade alınan promosyonların banka kaynaklarına intikalinin gerektiği, bankanın protokolün 4.6 maddesine dayanarak takas ve mahsup yetkisi ile davaya konu meblağı bloke ettiği bu nedenle bu işlemin bankacılık teammülleri ve somut olayın gerekleri irdelendiğinde haksız el atma olarak değerlendirilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemece verilen hükmün usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/(1)-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 17/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.