MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar; dava konusu taşınmazın ortaklığının giderilmesine karar verildiğini, ancak satışa çıkarılmadığını, taşınmaz üzerindeki kayısı, üzüm ağaçları, sondaj kuyusu ve trafonun kendileri tarafından yetiştirildiğini ve yapıldığını, davalılar için sebepsiz zenginleşme oluştuğunu belirterek; kayısı, üzüm ağaçları, sondaj kuyusu ve trafonun değerinin tespiti ile fazlaya ilişkin hakların saklı kalması kaydıyla her davalı yönünden ayrı ayrı 3.000,00 TL’nin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 18/11/2015 tarihli ek dilekçesi ile davalılar ..., ..., ..., ... ve ... haricinde diğer davalıların hisselerini aldıklarını belirtilerek 5 davalı yönünden karar verilmesini istemiştir.
Davalılar; davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; izaley-i şüyu davasına konu davacılara ait olduğu iddia edilen muhtesatların satılıp da davalıların uhdesine geçen olmadığı, davacıların dava açmakta hukuki yararlarının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; dava konusu ... parsel sayılı taşınmazın davacılar tarafından ortaklığının giderilmesinin talep edildiği, ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2013/1911 esas 2014/963 karar sayılı 17/06/2014 tarihli ilamıyla ortaklığın umum arasında açık artırma usulü satış yoluyla giderilmesine karar verildiği, kararın 01/10/2014 tarihinde kesinleştiği, ancak taşınmazın satışının gerçekleşmediği görülmektedir.
Dava dilekçesi ile; davacılar tarafından yapıldığı ve yetiştirildiği iddia edilen kayısı, üzüm ağaçları, sondaj kuyusu ve trafonun değerinin tespiti ile fazlaya ilişkin hakların saklı kalması kaydıyla ayrı ayrı 3.000,00 TL’nin tahsilinin talep edildiği anlaşılmaktadır.Her eda davasının tesbit istemini de içerdiği gözetildiğinde muhtesat bedelinin tespiti ve bedelinin tahsili isteğinin, muhdesatı meydana getirenin tespitini de kapsadığı kabul edilmelidir.
O halde; mahkemece "Çoğun içinde az da vardır" kuralı gözetilerek mahkemece davacı isteminin içinde muhtesatın davacı tarafça meydana getirildiğinin tespiti isteminin de bulunduğu kabul edilerek, ileride açılacak eda davasına delil teşkil etmek üzere, delillerin toplanmasından sonra ispatlanması halinde davacılarca yapılan işlerin tek tek sayılarak davacılar tarafından yapıldığının tespiti ile dava tarihinde taşınmazın davacı tarafından yapıldığı kabul edilen faydalı giderlerle birlikte gerçek değeri ile faydalı giderler dikkate alınmaksızın taşınmazın çıplak gerçek değerinin belirlenmesi, bu şekilde elde edilecek değerler arasındaki farklar birbirine oranlanarak bu oranın tespiti ile yetinilmesi gerekirken, doğrudan yapılan işler bedeli alacağın belirlenmesi de usul ve yasaya uygun görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davacılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.