MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-)Suç tarihinde mağdurun işyerinde askılıkta bulunan çantasının alınması suretiyle gerçekleştirilen hırsızlık eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-)Sanık ... ve temyize gelmeyen arkadaşı ..."ın işyerinden ayrılmasından sonra mağdurun çantasının yerinde olmadığını anlayıp tanık ..."le çevrede araştırma yaptıkları, sanık ve arkadaşını gördükleri, sanık ..."ın çantayı atarak kaçtığı, çantada bulunan paranın alındığı, mağdurun 12.09.2006 tarihli oturumda, olaydan sonra sanık ..."in yakınlarının gelerek parayı iade etmek istediklerini ancak kabul etmediğini beyan ettiği olayda, sanığın mağdurun zararını gidermek istemesine rağmen, sözkonusu teklifin mağdur tarafından kabul edilmemesi karşısında, sanığın mağdurun zararını giderme imkanının olmadığı dikkate alınarak, hırsızlık suçundan kaynaklı zararının mahkemece tespit edilecek bir hesaba depo edilmesi sağlanıp, mağdura kısmi iadeye muvafakat edip etmediği sorulup, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin uygulama koşullarının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
3-)25.01.2007 gün, 2006/165 Esas ve 2007/8 Karar sayılı mahkumiyet ilamının sadece sanık ve müdafii tarafından yasal süresinde ve lehe olarak temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 25.06.2010 gün, 2010/1907 Esas ve 2010/11156 Karar sayılı ilamıyla bozulduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçundan netice olarak hükmolunan 6.000,00 TL adli para cezasının kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden yazılı biçimde uygulama yapılarak 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesine aykırı davranılması,
4-)Kabule göre de;
i-) Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, ayrıca, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
ii-)Sanık hakkında kısa kararda 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesiyle uygulama yapıldığı halde, gerekçeli kararda takdir nedeninin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir denilmek suretiyle hükümde çelişkiye düşülmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri ve tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 21.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.