Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/449 Esas 2022/1974 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 16.07.2020 tarih ve 2018/282 E. - 2020/350 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan taksitli ticari kredi kullandığını, davalının kredinin erken kapatılması nedeniyle 200.000 USD erken kapatma komisyonu talep ettiğini ancak, talep edilen emsal olarak uygulanan %2 oranının oldukça üzerinde olduğunu, 34.388,33 USD ödeyebileceklerini söylemelerine rağmen kendilerinden haksız yere 165.111,67 USD fazla tahsilat yapıldığını ve bu bedelin ihtirazi kayıtla ödenmek zorunda kalındığını ileri sürerek, 165.111,67 USD karşılığı 297.795,40 TL’nin faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili banka tarafından yapılan işlemin gerek taraflar arasında akdedilen sözleşme hükümlerine gerekse de yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; davacının davalı bankadan kullanmış olduğu taksitli ticari döviz kredisinin bakiye bölümü için kapatılan kredi tutarı matrah alınarak bunun %4,50'si oranında erken kapama komisyonu ödemesinin emsal banka (dosyaya celp edilen Halk Bankası, Ziraat Bankası, İş Bankası ve Akbank'a ait yazı cevapları dikkate alınarak) uygulamalarının uygun bulunduğu, buna göre davacıdan 122.126,25 USD fazla kesinti yapıldığının görüldüğü, ödeme tarihindeki Merkez Bankası döviz satış kuru dikkate alındığında (1 USD = 1,7496 TL olmak üzere) davacıdan yapılan fazla kesinti miktarının 213.672,08 TL olacağı gerekçesi ile, davanın kısmen kabulü ile 213.672,08 TL'nin temerrüt tarihi olan 03/04/2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı taraftan alınarak davacı tarafa verilmesine ve fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 9.662,60 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 16/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.