MAHKEMESİ :Cumayeri Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :13.9.2007
NUMARASI :Esas no:1994/71 Karar no:2007/224

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1- Davacı, 21.9.2000 tarihli oturumda “tenkis” isteğinden feragat ettiğini bildirdiğinden verilen ret kararı tenkis yönünden doğrudur. Davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
2- Mirasçılık ve mirasın geçişi, mirasbırakanın ölümü tarihinde yürürlükte olan hükümlere göre belirlenir. (4722 s. K. m.17)
Tarafların mirasbırakanı A.K., 22.3.1993 tarihinde vefat etmiştir. Geride yasal mirasçısı olarak eşi ve iki çocuğu kalmıştır. Davacı ile davalı Ç., mirasbırakanın çocukları olup kardeştirler. Davacı; mirasbırakanın sağlığında davalıya (373) parsel sayılı taşınmazını hibe ettiğini, (379) parsel sayılı taşınmazının kamulaştıırılması nedeniyle almış olduğu kamulaştırma bedeli ile tezyit bedelini de davalıya karşılıksız olarak verdiğini; yasal mirasçıların mirasbırakanın sağlığında almış oldukları bütün teberruları terekeye iade ile birbirlerine karşı mükellef olduklarını ileri sürerek, davalının, mirasbırakanın sağlığında almış olduğu teberruların terekeye iadesini; ayrıca; mirasbırakanın ölümünden sonra kamulaştırma bedelinin faizi olarak yatırılan paranın davalı tarafından çekildiğini belirterek, bu paradan miras payı oranında alacak isteğinde bulunmuştur.
Mirasbırakanın, (373) parsel numaralı taşınmazını 31.12.1980 tarihinde davalı Ç."ya “kayıtsız şartsız” hibe ettiği; (379) parsel numaralı taşınmazının kamulaştırılmış olması nedeniyle aldığı kamulaştırma bedelini ve tezyit edilen miktarı da sağlığında davalıya karşılıksız olarak verdiği; ölümünden sonra “kamulaştırma bedelinin faizi” olarak yatırılmış olan paranın da davalı tarafından çekildiği yapılan soruşturma, toplanan deliller ve davalının 7.9.1994 ile 11.4.2001 tarihli dilekçelerindeki açıklamalardan anlaşılmakadır. İddia ve savunmaya göre; istek, Türk Kanunu Medenisinin 603. maddesine dayalı mirasta iadeye ve yatırılan faiz parası yönünden ise miras payı oranında alacağa ilişkindir. Mirasta iade davasının açılabilmesi için; mirasbırakanın, sağlığında miras payına sayılmak üzere bir kazandırmanın yapılmış olması zorunludur. Davanın açılması için terekenin paylaşılmış olması mecburiyeti bulunmamaktadır. Paylaşmadan önce, paylaşma sırasında veya paylaşmadan sonra mirasta iade davası açılabilir. O halde, delillerin; mirasbırakanın sağlığında davalıya hibe ettiği 373 parsel ve verdiği kamulaştırma bedeli ile tezyit edilen bedel yönünden mirasta iade (TKM. m.603-607); mirasbırakanın ölümünden sonra kamulaştırma bedelinin faizi olarak yatırılan ve fakat davalı tarafından çekilen para üzerindeki alacak isteği yönünden ise, istihkak hükümleri çerçevesinde incelenip değerlendirilerek, hasıl olacak sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken, “terekenin paylaşılmadığından” bahisle isteğin reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA,bozma sebebine göre diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına, davacının tenkise ilişkin temyiz itrazlarının ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının yatıran geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.11.03.2010 (Prş.)