MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ..., dava dilekçesinde,...çesi, ... Kasabasında bulunan ve 1975 yılında imar planı içine alınıp, 1992 yılında ihdasen arsa vasfıyla Hazine adına tapuya tescil edilen bir kısım taşınmazın, orman kadastrosu sırasında orman sınırları içine alındığını belirterek, bu işlemin iptali ile davaya konu taşınmazların orman sınırı dışına çıkartılması istemiyle dava açmıştır.
Mahkeme, dava edilen taşınmazların, yargılamasının daha sağlıklı yürümesi için 101 ada 4, 5, 6 ve 7 sayılı parsellere ilişkin davayı tefrik ederek, işbu 2014/33 Esas numarasına kayıt etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davacı Hazinenin davasının kabulü ile çekişmeli 101 ada 4, 5, 6 ve 7 parsel sayılı taşınmazların, fen bilirkişi raporlarında (B) harfi ile gösterilen kısımlarının orman tahdit sınırları dışına çıkartılmasına, (A) harfi ile gösterilen kısımları yönünden ise davanın reddine karar verilmiş, hüküm davalı ... Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 6831 sayılı Kanunun 11/1. maddesi gereğince bir aylık süre içinde açılan orman kadastrosuna itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde ilk defa 2012 yılında 6831 sayılı Kanuna göre orman sınırlarının tespiti ve aynı kanunun 2/B maddesi uygulama çalışmaları yapılmıştır. Arazi kadastrosu ise, 1974 yılında yapılmış, dava konusu taşınmaz çalılık vasfı ile tapulama dışı bırakılmış, 1992 tarihinde Hazine adına ihdasen tescil edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 02/04/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.