Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 5. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 582-823


Görevi kötüye kullanma suçundan sanık ..."nun TCK"nın 257/1, 62, 51 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ertelemeye ve hak yoksunluğuna ilişkin Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 10.02.2011 tarihli ve 313-91 sayılı hükmün, sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 05.05.2015 tarih ve 7895-11228 sayı ile;
"Mardin merkez Kabala Belediye Başkanı olarak görev yapan sanığın 2004 ve 2005 yıllarında, personel çalıştırma usullerine ilişkin yasal düzenlemelere aykırı biçimde Valilikçe vize verilen işçi sayısının üzerinde vizesiz olarak geçici işçi çalıştırmak ve işe gelmedikleri halde on işçinin ücretlerini ödeterek kamuyu 731.631,17 TL zarara uğratmak suretiyle görevini kötüye kullanma şeklinde sübuta eren olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 3/1.maddesi-fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenleme karşısında; temel ceza ilgili kanun maddesinde öngörülen alt sınırdan çok fazla uzaklaşılmak suretiyle belirlenirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar hep birlikte değerlendirilip sanığın lehine aynı Kanunun 51 ve 62. maddelerinin uygulandığı gözetilip, aynı Kanunun 61/1. maddesi-fıkrasında yedi bent halinde sınırlı sayılan hangi ölçütlere ne şekilde dayanıldığının somut gerekçeleri denetime olanak verecek şekilde gösterilmeden, teşdiden en üst sınırdan ceza tayini,
Eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında ve değişik zamanlarda gerçekleştirdiği anlaşılan sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK"nın 43. maddesi ile artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 53/1. maddesi uyarınca uygulama yapılırken aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c madde ve bendinde sayılan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlığa ait haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin nazara alınmaması,
Suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlemesine rağmen hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Suç tarihi 15/12/2005 ve öncesi olduğu hâlde gerekçeli karar başlığına yanlış yazılması" isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesince 12.10.2015 tarih ve 582-823 sayı ile; sanığın TCK"nın 257/1, 43, 62, 51 ve 53/1-5. maddeleri uyarınca 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, ertelemeye ve hak yoksunluğuna karar verilmiş, bu hükmün de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince 21.09.2017 tarih ve 12383-3891 sayı ile; TCK"nın 53. maddesi yönünden düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise 20.11.2018 tarih ve 90230 sayı ile;
“Suç tarihinde Mardin İli Kabala Beldesi Belediye Başkanı olan sanık ..."nun 2004-2005 yıllarında İçişleri Bakanlığının vizesi olmaksızın geçici işçi çalıştırdığı, bu suretle kurumu 732.631.17 TL zarara uğrattığı iddia edilen olayda,
Kabala Beldesine 2004 yılında 22 memur kadrosunun tahsis edildiği, bu kadrodan 6 adedinin boş olduğu, tahsis edilen 2 daimi işçi kadrosunun ikisinin de boş olduğu, bu süreçte belediyede 79 geçici işçi çalıştığı, 2005 yılı için 22 memur kadrosu tahsis edildiği, bu kadrodan 8 kişinin boş olduğu, tahsis edilen iki daimi işçi kadrosunun ikisinin de boş olduğu, bu dönemde 78 geçici işçi çalıştırıldığı, 29.11.2005 tarihinde 29 memur kadrosu tahsis edildiği, 16 adedinin boş olduğu, tahsis edilen 17 daimi işçi kadrosunun ise tamamının boş olduğu, bu dönemde 69 geçici işçi çalıştırıldığı, 2007 yılında ise 67 memur kadrosu olduğu, 34 daimi işçi çalıştırıldığı, 2004-2007 yılı arasında beldenin nüfusunda manalı bir artış olmamasına rağmen tahsis edilen toplam çalışan sayısı 24"den 101 kişiye çıkarıldığı, bu kararın belediye hizmetlerinin sağlıklı yürütülmesi için alındığının açık olduğu, Kabala Belediyesinin yaklaşık aynı nüfusla hizmet verdiği 2004 ve 2005 yıllarında geçici işçi sayısı dahil 90-96 kişi aralığında belediye hizmetlerinin yürütüldüğü, bu hususun 2007 yılında tahsis edilen kadro sayısı ile belediye nüfusu nazara alındığında belediye hizmetlerinin yürütülebilmesi için mütenasip olduğu, bu açıdan bakıldığında İçişleri Bakanlığının yıllık dokuz geçici işçi çalıştırılması hususunun belediye hizmetlerinin yürütülmesi açısından gerçekçi olmadığı, keza yaklaşık 14.000 nufusa sahip olan Yeşilli Beldesi için yaklaşık dört kat fazla işçiye müsade edilmesinin bu hususu doğruladığı, şekli bir husus olan İçişleri Bakanlığı vizesi alınmamasının doğrudan kamu zararı doğurduğundan söz edilemeyeceği, çalıştırılan geçici işçilerin çalıştıkları sürece belediye için hizmet ürettikleri, aldıkları maaşın karşılığını verdikleri nazara alındığında bilirkişilerce bu kişilerin aldıkları ücretin doğrudan zarar olarak hesaplanmasının da mümkün bulunmadığı, keza Sayıştay emekli uzman denetçilerince de kamu zararı hususunda bir tespit yapılmadığı,
Bu açıdan bakıldığında belde nüfusu nazara alınarak belediye hizmetlerinin sağlıklı yürütülebilmesi açısından 2004-2005 yılları ile 2006-2007 yılları arasındaki nüfus farkları ve tahsis edilen kadro sayıları da nazara alınarak belediyede kaç kişi çalışması gerektiğinin belediyecilik hususunda uzman bilirkişilerden olaşacak heyete tespit ettirilerek, çalışan kişilerin aldıkları maaş karşılığı belediyeye hizmet verdikleri de nazara alındığında ortada bir kamu zararı olup olmadığı varsa bunun miktarının tespit ettirilerek sanığa bu zararı giderme imkânı tanındıktan sonra hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulduğu" görüşüyle itiraz kanun yoluna başvurmuştur.
CMK"nın 308. maddesi uyarınca inceleme yapan Yargıtay 5. Ceza Dairesince 11.12.2018 tarih ve 13138 sayı ile; itiraz nedenlerinin yerinde görülmediğinden bahisle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanığa atılı görevi kötüye kullanma suçunun sabit olup olmadığının tespiti bakımından eksik araştırmaya dayalı olarak hüküm kurulup kurulmadığının belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Mardin Valiliğine gönderilen isimsiz ve tarihsiz dilekçe ile sanığın Kabala Belediyesinde işe gelmeyen bazı kişilere maaş ödemesi yaptığından bahisle suç duyurusunda bulunması üzerine konuyla ilgili inceleme yapılması amacıyla Valilikçe 22.05.2006 tarihinde muhakkik atandığı, yapılan araştırma neticesi düzenlenen 21.06.2006 tarihli inceleme raporuna göre, ...’ın 26.05.2004, ...’nun 27.08.2004, ...’ın 05.12.2002, M....’ın 01.01.2003, ...’nun 15.08.2005, ...’ın 25.05.2004, ...’ın 09.06.2004, ...’in 23.12.2005 ve ...’ın 09.10.2003 tarihlerinde işe alındıkları, temizlik işinde çalıştıkları, ...’un 20.08.2003, ...’nun ise 18.07.2001 tarihlerinde işe alındıkları ve mezarlık işinde çalıştıkları, ...’ın 01.09.1999 tarihinde işe alındığı ve gassal olarak çalıştığı, ...’in 15.03.2005 tarihinde işe alındığı ve itfaiye eri olarak çalıştığı, Belediyede 2004 yılında çalıştırılmak üzere alınan vize sayısının 112 adam/kişi, çalıştırılan geçici işçi sayısının 79, 2005 yılında çalıştırılmak üzere alınan vize miktarının 112 adam/kişi, çalıştırılan geçici işçi sayısının 78, 2006 yılında çalıştırılmak üzere alınan vize miktarının 112 adam/kişi, çalıştırılan geçici işçi sayısının 64 olduğu, 5437 sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanunu’nun 25. maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi uyarınca geçici işçilere ait iş pozisyonları adam/ay sayısı itibarıyla İçişleri Bakanlığının vizesine tâbi olduğu, ancak bu yetkinin 05.01.2006 tarihli ve 214 sayılı Genelge ile il valilerine devredildiği, şikâyet dilekçesinde adı geçen şahısların bir kısmının Kabala Belediye Başkanı sanık ... ile akrabalık bağının bulunduğu, bu şahısların göreve gelip gelmedikleri konusunda günlük devam izlenim cetvelinin tutulmadığı, aylık işçi puantaj cetvellerinin düzenlendiği, düzenlenen bu cetveller üzerine aylık ücret tahakkuklarının ve maaş ödemelerinin gerçekleştirildiği, adı geçen şahıslardan ..., ... ve ... dışındaki on kişinin görevlerini düzenli bir şekilde ifa etmedikleri hâlde kendilerine maaş ödendiği, yıllar itibarıyla Valilik Makamından alınan vizenin aşıldığı ve şikâyet konusu edilen bazı şahısların 2004-2005 yıllarında işe alındıkları,
Mardin Valiliğince 27.06.2006 tarih ve 19 sayı ile, sanığın 2004 ve 2005 yıllarında Belediyede çalıştırılmak üzere geçici işçi olarak işe aldığı kişilerden işe gelmeyen bazı kişilere maaş ödenmesine neden olduğundan ve her yıl Valilikçe vize verilen işçi sayısı üzerinde işçiyi işe aldığından bahisle soruşturma izni verildiği,
09.03.2005 tarihli geçici işçi vize teklif cetveline göre, Kabala Belediyesince 2005 yılında temizlik işinde çalıştırılmak üzere 28x12 olmak üzere 336, şoför olarak çalışmak üzere 2x12 olmak üzere 24, itfaiye biriminde işçi olarak çalışmak üzere 4x12 olmak üzere 48, su işlerinde işçi olarak çalışmak için 6x12 olmak üzere 72, toplam ise 480 adam/ay sayısı için teklifte bulunulduğu,
09.02.2004 tarihli ve 123 sayılı Mardin Valiliği İl Mahalli İdareler Müdürlüğünün yazısına göre; Kabala Belediyesinde çalışmak üzere su hizmetlerinde 40 adam/ay, temizlik hizmetlerinde 40 adam/ay ve itfaiye hizmetinde 32 adam/ay olmak üzere toplam 112 adam/ay’lık geçici işçi vizesi verildiği,
İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Genel Müdürlüğünün 23.11.2007 tarihli ve 27998 sayılı yazısına göre; 5437 sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanunu"nun 25. maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinin; “İçişleri Bakanlığı ile Devlet Personel Başkanlığı tarafından müştereken belirlenen, norm kadro ilke ve standartlarına uygun olarak norm kadro çalışmaları sonuçlandırılmamış belediyeler ve mahalli idare birlikleri ile bunların müessese ve işletmeleri tarafından çalıştırılacak geçici işçilere ait geçici iş pozisyonları adam/ay sayısı itibarıyla İçişleri Bakanlığının vizesine tabidir. Vize edilmiş bulunan geçici iş pozisyonlarında; pozisyon, yer, birim ve aylık dağılım değişikliği ile pozisyon iptali İçişleri Bakanlığının uygun görüşü alınmak suretiyle yapılabilir. İçişleri Bakanlığına vize yaptırılmaksızın geçici işçi çalıştırılamaz ve bunlara herhangi bir ödeme yapılamaz. İçişleri Bakanlığı tarafından vize edilen geçici iş pozisyonlarına ait vize cetvellerinin ve bu cetvellerde yapılacak değişikliklerin bir örneği Devlet Personel Başkanlığına gönderilir.
Norm kadro çalışmaları sonuçlandırılmış olmakla birlikte 01.01.2006 tarihi itibarıyla 5393 sayılı Kanunun 49. maddesinde belirtilen oranları aşmış olan belediyeler ve mahalli idare birlikleri ile bunların kurdukları müessese ve işletmeler için 2005 yılı için vize edilmiş geçici iş pozisyonu adam/ay sayısını aşacak şekilde vize işlemi yapılamaz. Yukarıda sayılan kurumlarda İçişleri Bakanlığına vize yaptırılmaksızın geçici işçi çalıştırılamaz ve bunlara herhangi bir ödeme yapılamaz…" şeklinde düzenlendiği, geçici işçilere ait geçici iş pozisyonu vize onay yetkisi, hizmetin etkin, süratli ve verimli bir şekilde yürütülebilmesi amacıyla 05.01.2006 tarihli ve 2006/2 sayılı Genelge ile Valiliklere devredildiği, bu yetkinin bizzat valiler tarafından kullanılacağı, bu yetkinin kullanılmasında il özel idareleri ve belediyeler ile bunların kurdukları birlik ve müesseselerin 2005 yılı içinde vize ettirdikleri geçici iş pozisyonu adam/ay sayısının esas alınacağı hususuna da yer verildiği, ilgili Belediyeye söz konusu yetki dahilinde Valilikçe 2006 yılı için uygun görülen 112 adam/ay geçici iş pozisyonu vizesi dahilinde; iş gücünün süreye oranı ve verilen vizenin kişilere bağlı bir husus olmadığı gözetildiğinde aynı kişilerden oluşabilecek dokuz kişinin on iki ay devamlı olarak çalıştırılabileceği gibi, dokuz kişinin altı aylık, başkaca dokuz kişinin de diğer altı aylık süre ile de çalıştırılabilmesinin mümkün olduğu, Kabala Belediyesinin 2006 yılı içerisinde atmış dokuz kişiyi on iki ay süre ile bir kişiyi de altı ay on iki gün süre ile çalıştırmış olduğu oysa, 2006 yılı için usulüne uygun olarak Valilikçe verilen geçici iş pozisyonu vizesi dahilinde, ilgili Belediyenin on iki ay süre ile çalıştırılması kaydıyla azami olarak dokuz işçiyi çalıştırmasının mümkün olabileceği değerlendirilmekte olup, diğer geçici iş pozisyonundaki çalıştırmaların vize üstü çalıştırma olduğu,
Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesince yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu defterdarlık muhasebe müdürlüğü şefi tarafından tanzim edilen 08.10.2007 tarihli rapora göre; Mardin Merkez Kabala Belediye Başkanlığının Mardin Valiliğinin vermiş olduğu vize adam/ay sayısını aşacak şekilde işçi çalıştırdığı ve ekli puantaj ve ödeme bordroları üzerinden yapılan hesaplamalar doğrultusunda 1.324.930,00 TL fazla ödeme yapıldığı,
Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu mali müşavirler tarafından tanzim edilen 29.04.2008 tarihli rapora göre; sanığın 2004, 2005 ve 2006 döneminde aldığı vize sayısının üstünde işçi istihdam ettiği, bu nedenle 1.324.930,00 TL fazladan ücret ödemesine neden olduğu ve kamu zararının mevcut olduğu, şikâyete konu on üç işçiden üç tanesinin işe devam ettiği, kalan on işçinin (bir kısmı akrabası) işe devam edip etmediklerine dair net ve kesinlik içeren delil olmadığı, zira tutulması gereken puantajlar ve devam çizelgesinin tutulmadığı, işçilerin devamsızlık çizelgesinin takibinden personel müdürünün sorumlu olduğu, ancak sanığın da denetim görevinin bulunduğu,
Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesince yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu Sayıştay emekli uzman denetçileri tarafından tanzim edilen 03.07.2009 tarihli rapora göre; 01.01.2004 tarihi itibarıyla Kabala Belediye Başkanlığına tahsis edilen memur kadro sayısı yirmi iki olup bunun on altı adedinin dolu, sürekli kadrolu işçi sayısı iki olup ikisinin de boş olduğu, 01.01.2005 tarihinde memur kadro sayısının yirmi iki olup on dördünün dolu, sürekli kadrolu işçi sayısının ise iki olup ikisinin de boş olduğu, 29.11.2005 ve 2005/9809 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı gereğince Norm Kadro Standartlarına ilişkin olarak ise yirmi dokuz memur kadrosu tahsis edildiği, bunun on üç adetinin dolu olduğu, yine on yedi adet sürekli kadrolu işçi sayısına rağmen tamamının boş olduğunun belirtildiği, ancak dava dosyasında onaylı norm kadro cetvellerinin bulunmaması nedeniyle bu sayıların teyit edilemediği, 5027 sayılı 2004 Yılı Mali Yılı Bütçe Kanunu’nun 34. maddenin birinci fıkrasının (e) bendinde; "İl özel idareleri ve belediyeler ile bunların kurdukları birlik ve müesseselerde çalıştırılacak geçici işçilere ait geçici iş pozisyonları her yıl İçişleri Bakanlığına vize ettirilir. Vize edilmiş bulunan geçici iş pozisyonları İçişleri Bakanlığı tarafından başka unvanlı geçici iş pozisyonları ile değiştirilebilir veya iptal edilebilir. İçişleri Bakanlığı tarafından vize edilen geçici iş pozisyonlarına ait vize cetvellerinin bir örneği Devlet Personel Başkanlığına gönderilir. Bu vize işlemi yapılmadan geçici işçi çalıştırılamaz ve herhangi bir ödeme yapılamaz." , 2005 Yılı Mali Bütçe Kanunu’nun 27. maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde; "Norm kadro çalışmaları sonuçlandırılmış olan belediyeler hariç olmak üzere, İl özel idareleri ve belediyeler ile bunların kurdukları birlik ve müesseselerde çalıştırılacak geçici işçilere ait geçici iş pozisyonları her yıl İçişleri Bakanlığına vize ettirilir. Vize edilmiş bulunan geçici iş pozisyonları İçişleri Bakanlığı tarafından başka unvanlı geçici iş pozisyonları ile değiştirilebilir veya iptal edilebilir. İçişleri Bakanlığı tarafından vize edilen geçici iş pozisyonlarına ait vize cetvellerinin bir örneği Devlet Personel Başkanlığına gönderilir. Bu vize işlemi yapılmadan geçici işçi çalıştırılamaz ve herhangi bir ödeme yapılamaz." hükümlerinin yer aldığı, 2005 yılında 07.01.2005 tarih ve 24 sayılı Yetki Devri Genelgesi ile bu yetkinin valilere devredildiği, geçici işçi çalıştırılması ve sayılarının tespitinin valilikten alınacak onaylı vize cetvelleri ile mümkün olabileceği, vizesiz işçi çalıştırılmasının mümkün olmadığı, 2004 yılında vize edilen adam/ay sayısının 112, fiilen çalıştırılan adam/ay sayısının 775, fazla çalıştırılan 663 adam/ay sayısı olmak üzere kurum zararının 358.079,80 TL, 2005 yılında vize edilen adam/ay sayısının 112, fiilen çalıştırılan adam/ay sayısının 750, fazla çalıştırılan adam/ay sayısı 638 olmak üzere kurum zararının 373.088,37 TL olduğu, 2004 ve 2005 yıllarında toplam kamu zararının 731.681,17 TL olduğu,
Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu Sayıştay emekli uzman denetçileri tarafından tanzim edilen 13.03.2010 tarihli ek rapora göre; boş olan memur kadroları ile sürekli işçi kadrolarında ne şekilde memur ve işçi çalıştırılacağı, bunun için hangi şartların yerine getirilmesi gerektiği, Bütçe Kanunlarında belirtilmekte olup, Devlet Personel Dairesinden ve İçişleri Bakanlığından (Valilikten) gerekli izinlerin alınmasının gerektiği, boş olan memur kadroları ile sürekli işçi kadrolarına atanma ve bu kadrolara atananların statülerinin geçici işçi kadrolarına atananlarla aynı olmadığı, bu nedenle Belediyenin boş olan daimi işçi ve memur kadrosunda kadro miktarı kadar personel çalıştırılmış olması hâlinde bunlara iddianamede belirtilen yıllarda ödenmesi gereken brüt maaşın tespit edilerek belirtilen miktardan düşülmesinin söz konusu olamayacağı.
Tanık ... ön inceleme aşamasında; Belediyede zabıta memuru olduğunu, Belediyede görevli on kişinin bazen işe geldiklerini, diğer üç kişiden ...’ın Belediye Başkanının makam aracında görevlendirildiğini, ...’ın gassal olduğunu, ...’nun mezarlık bekçisi olarak görev yaptığını, aylık puantaj cetvelini Belediye Başkanı ile birlikte imzaladığını, işe gelmeyen bu kişileri sanığın işe aldığını,
Kovuşturma aşamasında; Belediyede işçi olarak çalışan bütün personelin işe geldiğini, ancak şikâyet dilekçesinde anılan kişilerin belediye binası dışında çalıştıklarından Belediye binasına uğramadıklarını, hepsinin işine devam edip görevlerini yerine getirdiklerini, çelişki nedeniyle sorulması üzerine, daha önceki beyanında işçilerin işe gelmediklerini beyan ederken, belediye binasına gelmediklerini ifade etmek istediğini,
Tanık ... ön inceleme aşamasında; Belediyede yazı işleri müdürü olarak görev yaptığını, şikâyete konu edilen on üç işçinin belediyede geçici işçi olarak çalıştığını, bu kişilerden en son olarak ...’in 23.12.2005 yılında işe alındığını, Türkiye İş Kurumundan yazılı talepte bulunulması üzerine işçilerin istihdam edildiğini, bu kişilerden ..., ..., ... ve ...’nun sanığın akrabası olduklarını, işçilerin işe devam edip etmedikleri hususunda günlük devam izlenim cetveli tutulmadığını, zabıta memuru tarafından işçi puantaj cetveli tutulduğunu, kendisinin bu konuda bir yetkisinin olmadığını,
Tanık ... ön inceleme aşamasında; Belediyede hesap işleri müdürü olarak görev yaptığını, şikâyete konu edilen on üç işçinin belediyede geçici işçi olarak çalıştığını, işe alınan kişilerin Belediye Başkanının talimatı üzerine yazı işleri müdürlüğünce hesap işleri müdürlüğüne bildirildiğini, işe alınan kişilerden ..., ..., ... ve ...’nun sanığın akrabası olduğunu, işçilerin işe devam edip etmedikleri hususunda günlük devam izlenim cetveli tutulmadığını, zabıta memuru tarafından işçi puantaj cetveli tutulduğunu, düzenlenen bu cetveller üzerine aylık ücret tahakkukları ve maaş ödemelerinin birimlerince gerçekleştirildiğini, 2004 ve 2005 yıllarında valilik tarafından 112 adam/ay usulü geçici işçi vizesi verildiğini,
Tanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ...; Belediyede geçici işçi olarak çalıştıklarını ve düzenli olarak işe gidip geldiklerini,
Sanık ...; şikâyet dilekçesinde isimleri geçen on üç kişiden ... ve ...’nun amcasının çocukları, ...’nun kayınbiraderi, ...’ın yengesi ve ...’nun ise eniştesi olduğunu, bu kişilerin belediyede geçici işçi olarak istihdam edildiklerini, Kabala Belediyesinin nüfus sayısı az olduğu için burada çalışanların akrabası olmasının olağan bulunduğunu, şikâyet dilekçesinde isimleri geçen on üç kişinin belediyede temizlik, itfaiye, mezarlık ve gassal hizmetlerinde görev yapıp belediyedeki görevine devam ettiklerini, bunların çoğunun ihtiyaçtan dolayı Belediyenin Türkiye İş Kurumuna yaptığt talep neticesinde anılan Kurum tarafından bildirildiğini, bu şahısların Belediyede sigortalı geçici işçi olarak istihdam edildiklerini ve maaşlarının ödendiğini, Belediyede yıl içindeki giriş çıkışlar dahil olmak üzere 2004 yılında 79, 2005 yılında 78 ve 2006 yılında 64 geçici işçi istihdam edildiğini, Belediyede işe gelmediği hâlde maaşı ödenen personel bulunmadığını, Valilikçe kendilerine bildirilen işçi sayısının üzerinde işçi çalıştırdıkları iddiasında ise yazı işleri müdürlüğünce bu hususun bildirmediğini, kendilerine verilen sayıyı aştıklarının farkında olmadığını savunmuştur.
Ceza muhakemesinin amacı, usul kurallarının öngördüğü ilkeler nazara alınarak, somut gerçeğin her türlü şüpheden uzak biçimde kesin olarak ortaya çıkarılmasıdır. Bu bağlamda 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu; adil, etkin ve hukuka uygun bir yargılama yapılarak maddi gerçeğe varmayı amaç edinmiştir. Bu nedenle, ulaşılma imkânı bulunan bütün delillerin ele alınıp değerlendirilmesi gerekmektedir. Diğer bir deyişle, adaletin tam olarak tecelli edebilmesi için, maddi gerçeğe ulaşma amacına hizmet edecek tüm kanuni delillerin toplanması ve tartışılması zorunludur.
Bu açıklamalar ışığında uyuşmazlık konusu değerlendirildiğinde;
Mardin merkez Kabala Belediye Başkanı olan sanığın 2004 ve 2005 yıllarında Belediyede çalışmak üzere işe aldığı geçici işçilerden on tanesi işe gelmediği hâlde onlara maaş ödenmesine neden olduğu ve Belediyenin 2004 ve 2005 yıllarında çalıştırabileceği geçici işçi vizesi için Valilikçe 112 adam/aylık vize verildiği ve yıllık çalıştırılacak işçi sayısının azami dokuz işçi olduğu hâlde Belediyece 2004 yılında 79 ve 2005 yılında 78 geçici işçi çalıştırarak sanığın Belediyeyi 731.631,17 TL zarara uğrattığı kabul edilerek Yerel Mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanığın görevi kötüye kullanma suçundan mahkûmiyetine karar verildiği olayda;
İşe alınan geçici işçilerden on tanesi işe gelmediği hâlde kendilerine ücret ödendiği kabul edilen olayda, sanığın işçilerin işe düzenli olarak geldiklerini savunması, işçilerin işe gelip gelmedikleri hususunda günlük devam izlenim cetvelinin tutulmaması, işe gelmediği iddia edilen işçiler tanık olarak dinlendiklerinde işe düzenli geldiklerini ifade etmeleri, ön inceleme aşamasında on işçinin işe gelmediğini beyan eden tanık ...’ın kovuşturma aşamasında, işçilerin yapmış oldukları hizmet gereği Belediye binasının dışında çalıştıklarından dolayı Belediye binasına gelmediklerini ifade etmek istediğini söylemesi karşısında, iddia edilen bu olayın gerçekleştiği konusunda somut bir delil ve yeterli şüphe bulunmamakla birlikte,
Belediyenin 2004 ve 2005 yıllarında çalıştırabileceği geçici işçi vizesi için Valilikçe 112 adam/aylık vize verildiği ve yıllık çalıştırılacak işçi sayısının azami dokuz işçi olduğu hâlde Belediyece bu sayının oldukça üzerinde olmak üzere 2004 yılında 79, 2005 yılında 78 geçici işçi çalıştırıldığı, kovuşturma aşamasında Sayıştay emekli uzman denetçilerinden alınan bilirkişi raporuna göre de sanığın Belediyeyi 731.631,17 TL zarara uğrattığı, yargılama aşamasında mahkemece muhasebeci bilirkişiden ve mali müşavirlerden oluşan bilirkişi heyetinden aldırılan bilirkişi raporlarında da kamu zararının bulunduğunun tespit edildiği, sanığa atılı görevi kötüye kullanma suçunun oluşması için norma aykırı davranışın yanı sıra fiil nedeniyle, kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olunması ya da suç tarihi itibarıyla kişilere haksız kazanç sağlanması gerektiği de gözetildiğinde, sanığın Valilikçe geçici işçi çalıştırılması için verilen vize sayısının üzerinde işçi çalıştırarak onlara suç tarihlerinde maaş ödenmesine sebebiyet verdiğinden kamu zararına neden olduğu ve bu kişilerin haksız kazanç sağlamalarına neden olduğu anlaşılmakla, zincirleme görevi kötüye kullanma suçunun oluştuğu, dosyanın yeniden bilirkişi heyetine tevdi edilerek rapor alınmasının sanığın sorumluluğun tespiti bakımından dosyaya bir yenilik katmayacağı ve eksik araştırma ile hüküm kurulmadığı kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının reddine verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının REDDİNE,
2- Dosyanın, mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİ EDİLMESİNE, 10.12.2019 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ...

Yazı İşleri Müdürü

A.A