MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/11/2010 gün 2011/274-300, 06/12/2008 gün 144-234, 23/09/1974 gün 224-408 ve 16/04/1973 gün 213-345 sayılı kararlarında açıkça vurgulandığı üzere temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtay"da olduğu belirtilmiştir.
Somut olayımıza gelince, 19.11.2015 tarihinde sanığın yokluğunda verilen kararın, vasisi ..."in MERNİS adresinde Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine uygun olarak 11.12.2015 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın 31.05.2016 tarihli dilekçesi ile "hiçbir şekilde duruşmalara çağrılmadığını, tarafına duruşma yapıldığına veya ceza aldığına ilişkin bildirim yapılmadığını, hükmün yüzüne okunmadığını, mağdur olduğunu, infazın durdurulmasını ve temyiz hakkının geri verilmesini” talep ettiği, mahkemenin 27.06.2016 tarihli ek kararı ile temyiz talebinin reddine karar verildiği, bu kararın cezaevinde bulunan sanığa 29.06.2016 tarihinde bizzat tebliğ edildiği, sanığın 25.07.2016 tarihli dilekçesi ile “verilen cezanın adil olmadığını, tebligat postacı tarafından kapıya yapıştırılmış ise de, bundan ailesinin haberi olmadığını, dosyanın incelenerek ilgili ceza dairesine gönderilmesini” talep ettiği, mahkemece 26.07.2016 tarihli ek karar ile infazın durdurulmasına ve dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay"a gönderilmesine karar verildiği olayda, sanığın 31.05.2016 tarihli dilekçesi ile asıl karar yönünden temyiz talebinde bulunduğu, anılan Ceza Genel Kurul Kararları ışığında ve 5271 sayılı CMK"nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme istemi konusunda karar verme görevi, bu istemle birlikte temyiz itirazı da yapılmış olduğundan Yargıtay’a ait olduğu gözetilerek, eski hale getirme isteminin kabulüne ilişkin İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27.06.2016 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğunun kabulü ile asıl kararın tebliğ edildiği 11.12.2015 tarihinde cezaevinde olmadığı ve bu nedenle hakkındaki vasilik kararı sona erdiği anlaşılan sanığa tebliğ edilmesi gereken gerekçeli kararın vasisi olan ..."e tebliğ edildiği, yapılan bu tebliğin usulsüz oluğunun anlaşılması karşısında, sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz başvusurunun süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
Sanığın Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesi"nde 01.10.2015 tarihinde talimat yoluyla alınan savunması sırasında açıkça duruşmadan bağışık tutulma hakkı ve ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek isteyip istemediği hususlarının sorulduğu ve sanığın da duruşmalardan bağışık tutulmayı istediğini, ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek istemediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, tebliğnamede bu nedenle bozma talep eden düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanığın alt sınır 5 yıl ve daha fazla hapis cezasını gerektiren ve 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde düzenlenmiş olan nitelikli hırsızlık suçu ile diğer suçlardan istinabe suretiyle sorguya çekilerek, savunma hakkının kısıtlanması suretiyle CMK"nın 196/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 26.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.