MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, 1479 sayılı yasa kapsamındaki sigortalılığının 5510 sayılı yasanın geçici 17. Maddesi gereğince tescil tarihi itibari ile durdurulmasına, tarım .... dosyasından Esnaf .... dosyasına aktarılan primlerinin tekrar tarım .... dosyasına aktarılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.


Davacı, 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılığının 5510 sayılı Yasa"nın geçici 17. maddesi gereğince tescil tarihi itibari ile durdurulmasını ve Tarım .... dosyasından Esnaf .... dosyasına aktarılan primlerinin tekrar Tarım .... dosyasına aktarılmasını istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, davacı ..."ın 20/01/2000-30/04/2008 tarihleri arasında 5510 sayılı yasanın geçici 17. maddesinden yararlanması gerektiğinin tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacının Esnaf Bağkur sigortalılığının, 20.11.2000 tarihinden başladığı ve hiç prim ödemesi olmadığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece; davacının 20/11/2000 - 30/04/2008 tarihleri arasında 5510 sayılı yasanın geçici 17. maddesinden yararlanması gerektiğinin tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca davacı lehine ayrı bir vekalet ücreti daha hükmedilmek suretiyle hüküm düzeltilmek suretiyle onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının (2.) bendindeki “20.01.2000 ” rakamlarının silinerek yerine “20.11.2000” rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, 21.12.2015 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.