MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından 12.06.2014 ve 27.06.2014 havale tarihli dilekçe ile özetle "...Hâkimin,, Sulh Hukuk Mahkemesi"nde görevli iken, bu mahkemede görülen taraflar arasındaki ortaklığın giderilmesi davasında yanlı davrandığı, delil tesbiti istemlerinin yerine getirilmemesi nedeniyle, dava konusu taşınmazın üzerinde bulunan binanın, 6306 sayılı Kentsel Dönüşüm Kanunu uyarınca yıkılmasına neden olunduğu, delil tespiti için yatırılan avansın iadesine ilişkin taleplerinin reddedildiği ve hâkim hakkında Temmuz 2013 tarihinde şikayette bulunulduğu ve şikayetin henüz sonuçlanmadığı...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim tarafından, istemin reddinin gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan davacının HMK"nın 42/4. maddesi uyarınca 1.500.- TL para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar HMK’nın 36. maddesinde sayılan sebeplerden olmadığından, istemin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, ileri sürülen ret nedenleri gözönüne alınarak davalının kötüniyetli bulunmadığı ahlaşıldığından, koşulları oluşmayan disiplin para cezası ile cezalandırılmasına hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 2. paragrafının hüküm fıkrasından tamamen çıkartılarak, bunun yerine, “HMK"nın 42/4. maddesi koşulları olaşmadığından davacının disiplin para cezası ile cezalandırılmasına yer olmadığına” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve (6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla) HUMK’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine 07/04/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.