Yanlar arasında görülen gaiplik ve tescil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, reddine ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi,  Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, gaiplik ve tescil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, öncelikle gaipliğe karar verilmesi gerektiği, bu yöndeki yargılamanın sulh hukuk mahkemesinde yapılacağı belirtilerek görevsizlik kararı verilmiş; tescil isteği bakımından ise, gaiplik kararı alınmadan ileri sürülmesinde hukuki yarar bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Ne var ki, eldeki davada gaiplik ve tescil isteği birlikte ileri sürüldüğüne göre, davanın TMK"nın 588. maddesinden kaynaklandığı açık olup; bu tür davaların taşınmazın aynına (mal varlığına) yönelik olduğu, olayda HMK"nın 382 ve 383. maddelerinin uygulama yeri bulunmadığı, bu hali ile HMK"nın 2. maddesi çerçevesinde Asliye Hukuk Mahkemesinin görevinde kaldığı tartışmasızdır.
Hal böyle olunca, işin esasının incelenmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken  yazılı olduğu üzere hüküm kurulması isabetsizdir.
Davacının temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.02.2013  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.