Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/32 Esas 2022/1719 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 2. Asliye Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 06.11.2019 tarih ve 2018/1144 E. - 2019/1238 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından sigortalanan dava dışı Köksan Şirketine ait Chiller-1 ve Chiller-2 soğutma kompresöründe daha önce meydana gelen ilk arızanın üreticisi ve yetkili servisi olan davalı şirket tarafından giderilmemesi sebebiyle ilgili makinelerin ikinci kez arızalandığını, davalı şirketin kusur ve ihmali neticesinde oluşan hasar nedeniyle sigortalıya 8.088,00 TL tazminat ödemesi yapıldığını, bu nedenle sigortalısına halef olduğunu, davalı hakkında Gaziantep 13. İcra Müdürlüğü'nün 2014/61743 Esas sayılı dosyası ile ilamsız icra takibi başlattıklarını, davalı/borçlunun süresi içerisinde borca itirazı neticesinde takibin durdurulduğunu, yapılan itirazın haksız ve yasal dayanaktan yoksun olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin 8.088,00 TL asıl, 774,43 TL işlemiş faiz olarak devamına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin satıcı olduğunu, cihazların tamiri konusunda yetkili servis olmadığını, alıcı tarafından ayıbın süresinde ihbar edilmediğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, davalının iki arızada kusurunun bulunup bulunmadığının tespit edilememiş olması Borçlar Kanunu m. 50 gereğince dosya kapsamına göre davacının davasının reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava makine kırılma sigortası nedeniyle ödenen tazminatın rücuen tahsili istemine ilişkindir. Dosya kapsamında alınan ilk bilirkişi heyetinin ek raporunda davalının kusurlu olduğu, alınan ikinci bilirkişi heyeti raporunda ise davalının kusurlu olup olmadığının tespit edilemeyeceği belirtilmiş, mahkemece ikinci bilirkişi heyetinin raporuna değer verilerek TBK m.50 hükmü göz önüne alınarak davanın reddine karar verilmiştir. Ancak sigortalı ile davalı arasında sözleşmesel bir ilişki bulunmakta olup, sigortalının halefi olan davacı ... şirketi de bu davayı sözleşmesel bir ilişkiye dayanarak açmıştır. Bu nedenle ve öncelikle bu davada TBK m.50 hükmü değil TBK m.112 hükmü göz önüne alınarak kusuru ispat yükünün kime ait olduğunun belirlenmesi gerekir. Bunun yanında iki rapor arasındaki çelişki karşısında çelişkiyi giderecek şekilde yeni heyetten rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken mahkemece yazılı gerekçe ile davanın reddi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 10/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.