Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5302 Esas 2022/5248 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Suç işlemek amacıyla örgüt kurmak ve yönetmek, yağma, hürriyeti tahdit, hırsızlık, ruhsatsız silah bulundurmak suçlarından sanık ...'nin mahkumiyetine ilişkin İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/05/2009 tarihli ve 2002/120 Esas, 2009/181 sayılı kararının Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 04/01/2012 tarihli ve 2010/8824 Esas, 2012/3 Karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleşmesini müteakip, anılan karara konu hapis cezalarının içtima edilmesine yönelik Bolu Cumhuriyet Başsavcılığının talebi üzerine, İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/05/2012 tarihli ve 2012/334 değişik iş sayılı içtima kararı ile 36 yıl hapis cezasına hükümlü adı geçen sanığın cezasının infazı sırasında, önceden infaz edilmesi sebebiyle içtima kararında bulunmayan, suç tarihi 31/10/2001 kesinleşme tarihi 01/12/2003 olan hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin Sungurlu (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 15/10/2003 tarihli ve 2002/145 Esas, 2003/296 sayılı kararı ile verilen ve 23/05/2004 tarihinde infazı tamamlanan 5 ay hapis cezasının, suç tarihi 30/07/1993-20/03/2002 ve kesinleşme tarihi 04/01/2012 olan suç işlemek amacıyla örgüt kurmak ve yönetmek, yağma, hürriyeti tahdit, hırsızlık, ruhsatsız silah bulundurmak suçlarından (içtima edilerek 36 yıl olarak infaz edilen) cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/05/2009 tarihli ve 2002/120 Esas, 2009/181 sayılı kararının infazına ilişkin süreden mahsup edilmesi talebinin kabulüne dair İstanbul İnfaz Hakimliğinin 17/11/2020 tarihli ve 2020/1726 Esas, 2020/1728 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/02/2021 tarihli ve 2021/60 değişik iş sayılı kararı ile yine önceden infaz edilmesi sebebiyle içtima kararında bulunmayan, suç tarihi 09/2007, kesinleşme tarihi 09/04/2009 olan tehdit suçundan mahkumiyetine ilişkin Bolu (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 09/10/2008 tarihli ve 2008/400 Esas, 2008/805 sayılı kararı ile verilen ve 05/09/2009 tarihinde infazı tamamlanan 3.740,00 Türk lirası ödenmeyen adli para cezasından çevrili 6 ay 7 gün hapis cezasının, sanığın yukarıda anılan içtimalı cezasından mahsup edilmesi talebinin kabulüne dair İstanbul İnfaz Hakimliğinin 29/12/2020 tarihli ve 2020/2101 Esas, 2020/2373 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/02/2021 tarihli ve 2021/61 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre; hükümlü hakkındaki cezaların İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/05/2012 tarihli ve 2012/334 değişik iş sayılı içtima kararı ile 36 yıl hapis cezası olarak toplanmasına karar verildiği ve hükümlünün iş bu cezasının infazına devam edildiği,
Hükümlünün belirtilen içtima kararına konu cezasının infazı sırasında, evvelce infaz ettiği, Sungurlu (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 15/10/2003 tarihli ve 2002/145 Esas, 2003/296 sayılı kararına ve Bolu (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 09/10/2008 tarihli ve 2008/400 Esas, 2008/805 sayılı kararına konu infaz ettiği sürelerin, halen infaz ettiği cezalardan mahsup edilmesi talebinde bulunduğu,
İstanbul İnfaz Hakimliğince, Sungurlu (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 2002/145 esas sayılı kararına konu 5 ay hapis cezasına ilişkin, hükümlünün 25/12/2003-26/02/2004 tarihleri arasında şartla tahliye için cezaevinde bulunduğunun anlaşılıp hükümlünün İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/120 Esas, 2009/181 sayılı kararından almış olduğu ceza kesinleşmeden Sungurlu (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 2002/145 Esas sayılı kararındaki suçu işlediği ve hükümlü hakkında 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 77/6. maddesinin uygulanamayacağı, Sungurlu (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesindeki cezanın içtima kararındaki cezada erimesi gerektiği ve talebindeki sürenin içtima kararındaki cezadan mahsubu gerektiği cihetle, mahsup talebinin kabulüne karar verildiği,
Yine İstanbul İnfaz Hakimliğince, Bolu (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 2008/400 Esas sayılı kararına konu 6 ay 7 gün hapis cezasına ilişkin, hükümlünün İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/120 Esas, 2009/181 sayılı kararından almış olduğu ceza kesinleşmeden Bolu (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 2008/400 Esas sayılı kararındaki suçu işlediği ve hükümlü hakkında 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 77/6. maddesinin uygulanamayacağı, Bolu (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesindeki cezanın içtima kararındaki cezada erimesi gerektiği ve talebindeki sürenin içtima kararındaki cezadan mahsubu gerektiği, adli para cezaları için koşullu salıverilme mümkün olmadığından 6 ay 7 günlük sürenin tamamının mahsubunun yapılması gerektiği cihetle, mahsup talebinin kabulüne karar verildiği anlaşılmakta ise de;
İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/05/2012 tarihli ve 2012/334 değişik iş sayılı içtima kararına dahil edilmeyen ve önceden işlenip infazı tamamlanan yukarıda belirtilen Mahkemelere konu hapis cezalarının, 5237 sayılı Kanun'un 63. maddesinde yer alan "Hüküm kesinleşmeden önce gerçekleşen ve şahsi hürriyeti sınırlama sonucunu doğuran bütün haller nedeniyle geçirilmiş süreler, hükmolunan hapis cezasından indirilir." şeklindeki düzenleme nazara alındığında, infaz edilmekte olan hapis cezalarından mahsup edilmesinin mümkün olmadığı, söz konusu ilamlara konu suçların, infaz edilmekte olan anılan içtima kararına konu İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/05/2009 tarihli ve 2002/120 Esas, 2009/181 sayılı kararının kesinleşme tarihinden önce işlenmesinin de mahsup şartlarını doğurmayacağı gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararların bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 16/02/2022 gün ve 94660652-105-34-8763-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/02/2021 tarihli, 2021/60 ve 2021/61 değişik iş sayılı kararlarının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.