Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/7912 Esas 2022/9122 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1- Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.09.2018 tarih,
2018/216 esas 2018/432 karar sayılı mahkûmiyet hükmü
2- İlk derece mahkemesinin mahkûmiyet hükmü kaldırılarak
sanığın yeniden mahkûmiyetine
3- Dairemizin bozma ilamı; 22.12.2021 – 2020/12670 esas ve
2021/14190 karar
4- Bozmaya uyularak mahkûmiyet; Ankara Bölge Adliye
Mahkemesi, 3. Ceza Dairesinin 16.03.2022 tarih, 2022/179
esas ve 2022/355 sayılı kararı


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükmün temyiz incelemesi sonucu bozularak, CMK'nın 304/2. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi üzerine bozmaya uyularak verilen hüküm; temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Bozmaya uyulduğu, 5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ve müdafiinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede;
Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan Bölge Adli Mahkemesi hükmü usul ve yasaya uygun bulunduğundan sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 14.09.2022 tarihinde Üye ... ve Üye ...'in karşı oyları ve oyçokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.03.2021 tarihli 2020/327 esas ve 2021/145 sayılı kararı gereğince özel araçların "umumi veya umuma açık yer" kapsamında olmadığı, bu sebepledosyamızda TCK'nın 188/4-b maddesinin uygulanma koşulları bulunmadığı şeklindeki çoğunluk görüşüne; yasa koyucunun fıkrada belirtilen kurumların özelliğini ve burada verilen hizmetin niteliğini gözeterek söz konusu düzenlemeyi yapmış olması, sözü edilen kurumlara 200 metreden daha yakın mesafede aracın uyuşturucu satışı için tezgah gibi kullanılması halinde satıcının araca uyuşturucu almak için binip inecek şahısları denetleyerek ve aralarında ayrım da yapmayacak olması, aracın satış sırasında özel amaçla kullanılmıyor olması hususları nazara alındığında umumiyet hususunun da gerçekleştiği, kaldı ki; araç içerisinde satış halinde umumiyet olmadığı kabul edildiğinde de TCK'nın 188/4-b maddesinde yasa koyucunun sadece "yer" kavramına yer vermesi, "araç" kavramının ayrıca sayılmaması ve aracın " yer" kavramı içerisinde değerlendirilemeyecek olması nedeniyle araç için "umuma açıklık" kavramının aranmasının da gerekmediği, bu nedenle TCK'nın 188/4-b maddesi ile artırım yapılmasının yasa koyucunun amacına uygun olduğu gerekçesiyle çoğunluk görüşe katılmıyoruz.