MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Hükümlü ... hakkında kurulan 02.12.2002 gün ve 2002/65 Esas 2002/1276 Karar sayılı önceki hükmün temyiz edilmeksizin kesinleşmesi ve ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.09.2007 günlü, 2007/125-186 sayılı kararında açıklandığı gibi, adı geçen hükümlü hakkındaki temyiz edilmeksizin kesinleşen ilk hükmün, ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabileceği ve genel yargı ile uyarlama yargılamasının birlikte görülemeyeceğinin anlaşılması karşısında; hükümlü hakkındaki kararın kesinleşmesinden sonra, aynı dosyada sanık olan ... ve ..."e ilişkin ilk hükmün, adı geçen sanıklar tarafından temyiz edilmesi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 5320 sayılı Yasanın 8/2. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca değerlendirme yapılması için iadesi üzerine, hakkında hüküm kesinleşmiş olan ..."ın tekrar yargılama sürecine dahil edilerek, 2. hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Kurulan bu ikinci hüküm, hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün değildir.
Bu nedenlerle, hükümlü ... hakkında yeniden kurulan 2. hükme yönelik, hükümlü ve müdafiinin konusu bulunmayan temyiz taleplerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE, 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesine göre, gereğinin taktiri yönünden, mahkemesine gönderilmesi için dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Suç tarihinde güneşin yaz saati uygulaması ile 07.14"de doğduğu, dosya kapsamında yer alan şikayetçi beyanından olayın 06.30"da öğrenildiğinin anlaşılması karşısında hırsızlık suçunun TCK"nın 6/1-e maddesi tanımlaması uyarınca gündüz sayılan zaman diliminde işlendiği değerlendirilmekle, sanıklara atılı TCK"nın TCK"nın 142/1-b, 116/2, 119/1-c ve 151. maddeleri kapsamında kalan hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçları için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre; 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 13.12.2001 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 01.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.